- Naczelnik urzędu skarbowego wydał decyzję określającą naszej spółce wysokość zobowiązania podatkowego. Decyzja jest ostateczna. Początkowo się z nią zgadzaliśmy, ale wystąpiły nowe okoliczności, które powodują, że określona w niej wysokość podatku nie jest w chwili obecnej prawidłowa i właściwa. Co zrobić w takiej sytuacji ? –

pyta czytelnik.

Jeżeli fiskus wydał decyzję, która ustala lub określa wysokość zobowiązania podatkowego na dany okres, i decyzja ta jest już decyzją ostateczną, to mimo wszystko, w niektórych przypadkach może ona być zmieniona przez ten organ podatkowy, który ją wydał. Te przypadki to zmiana okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania, jeżeli ta zmiana nastąpiła już po doręczeniu decyzji.

Przy czym skutki wystąpienia tych okoliczności faktycznych muszą być uregulowane w przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania decyzji. Zmiana decyzji ostatecznej może dotyczyć tylko okresu, za który ustalono lub określono wysokość zobowiązania podatkowego (art. 254 ordynacji podatkowej, dalej: o.p.). Przepis ten dotyczy zatem wzruszania ostatecznych decyzji przez organ tej samej instancji i jest wyjątkiem od zasady trwałości decyzji, przewidzianej w art. 128 o.p.

Pewność obrotu prawnego wymaga, aby decyzje ostateczne w sprawach podatkowych były co do zasady trwałe. Podatnik, który uiszcza należność podatkową, powinien mieć pewność, że po raz drugi organy podatkowe nie będą żądały zapłacenia wyższego podatku i wydawały w tej sprawie nowej decyzji.

Wszystkie decyzje ostatecz- ne organów podatkowych – zgodnie z zasadą ich trwałości – mogą więc być weryfikowane tylko wyjątkowo i wyłącznie w trybach nadzwyczajnych (wyrok WSA w Kielcach z 31 marca 2011 r., I SA/Ke 164/11).

Taki tryb nadzwyczajny został przewidziany właśnie w art. 254 o.p. Jest to szczególny tryb wzruszania decyzji ostatecznych, który może zostać uruchomiony wyłącznie w wyniku zmiany okoliczności faktycznych, która nastąpiła już po doręczeniu decyzji stronie.

Aby zatem można było zastosować ten przepis, powinny zostać spełnione łącznie dwie przesłanki:

- po doręczeniu decyzji ostatecznej nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych mających wpływ na ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania podatkowego,

- skutki wystąpienia tych okoliczności zostały uregulowane w przepisach materialnego prawa podatkowego.

Wniosek o zmianę decyzji ostatecznej należy skierować do tego organu podatkowego, który wydał decyzję ostateczną. We wniosku należy wskazać zmianę okoliczności faktycznych. Chodzi tu o takie okoliczności, które wpływają na wysokość zobowiązania podatkowego w taki sposób, że skutki powinny być uregulowane przepisami prawa podatkowego, które to przepisy obowiązywały w dniu wydania decyzji ostatecznej.

Przykład

Podatnik Krzysztof Nowak otrzymał decyzję w sprawie podatku od środków transportu za cały 2013 rok. Jednak w połowie maja pan Krzysztof sprzedał posiadany środek transportu. Zmianie podlega okres, w którym podatnik nie był już właścicielem środka transportu.

Decyzja zmieniająca decyzję ostateczną, którą ustalono lub określono wysokość zobowiązania podatkowego, stanowi swego rodzaju „odnowienie" łączącego strony stosunku publicznoprawnego, polegające na zmianie wysokości dotychczasowego zobowiązania podatkowego (wyrok WSA w Olsztynie z 12 kwietnia 2012 r., I SA/Ol 120/12).

W nowej decyzji ulega zmianie tylko wysokość zobowiązania podatkowego. Pozostałe elementy decyzji nie zmieniają się. Od tej nowej decyzji przysługuje odwołanie do organu drugiej instancji, czyli organu odwoławczego.

Na wydanie decyzji zmieniającej organ podatkowy ma 1 miesiąc od dnia złożenia wniosku, a w sprawach szczególnie skomplikowanych, wymagających przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego termin ten może wynosić 2 miesiące.

Złożenie wniosku o zmianę decyzji ostatecznej nie podlega opłacie, jak również nie wstrzymuje wykonania takiej decyzji. Za okres, w którym jest rozpatrywany taki wniosek, organ podatkowy naliczy ewentualne odsetki za zwłokę.