Budynek do remontu a stawka podatku od nieruchomości

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 20 marca 2013 r. (I SA/Ol 41/13).

Stan faktyczny

Z WOKANDY Nieruchomość przedsiębiorcy może być objęta niższą stawką podatku pod warunkiem, że względy techniczne, które dają takie uprawnienie, mają trwały charakter.

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 20 marca 2013 r. (I SA/Ol 41/13). Stan faktyczny W 2008 r. podatnicy złożyli informację w sprawie podatku od nieruchomości. Przedstawili opinię techniczno- -ekonomiczną sporządzoną na swoje zlecenie przez rzeczoznawcę budowlanego. Dotyczyła ona zespołu budynków o dawnej funkcji przemysłowej. Rzeczoznawca określił zużycie techniczne budynku na 51,43 proc.

Ewentualny zamiar dokonania remontu budynku ocenił na opłacalny. Stwierdził jednak, że w obecnym stanie technicznym zespół budynków nie może być przeznaczony pod jakąkolwiek działalność bez natychmiastowego wykonania robót. W lipcu 2009 r. przeprowadzono oględziny nieruchomości i ustalono, że w budynkach była prowadzona działalność gospodarcza.

Ostatecznie burmistrz ustalił ponad 45 tys. zł podatku od nieruchomości za 2008 r. i za osiem miesięcy 2009 r. Fiskus zgodził się, że część obiektu ze względów technicznych nie mogła być wykorzystywana do działalności, ale uznał, że w zakresie potwierdzonym oględzinami nieruchomość należało objąć wyższymi stawkami podatku. Stwierdził także, że nie zostały przedstawione żadne dowody, które by temu przeczyły.

W jego ocenie dowodem takim nie jest opinia, która obejmowała cały zespół budynków o funkcji przemysłowej, nie czyniąc żadnych włączeń. Jeżeli zatem sam podatnik, pomimo złego stanu technicznego, zdecydował się prowadzić działalność gospodarczą w części budynków, to tym samym sam „wyłączył" ją z tego stanu. Rozstrzygnięcie Podatnicy nie zgodzili się z fiskusem, ale WSA w Olsztynie oddalił ich skargę. W ocenie sądu – wbrew twierdzeniom skarżących – z opinii technicznej nie można wyciągnąć wniosku, że budynki nie mogły być wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Biegły wskazał tylko, że wymagają one remontu. Sam fakt posiadania budynku, budowli czy gruntu przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, chyba że nie mogą być wykorzystywane do jej prowadzenia ze względów technicznych. Sąd podkreślił, że wyłączenie z opodatkowania ze względów technicznych odnosi się do obiektywnych przeszkód.

Przejściowe niewykorzystywanie nieruchomości lub jej części do działalności gospodarczej nie daje podstaw do stosowania niższych stawek. Biegły ocenił remont budynku na zdecydowanie opłacalny. Ponadto z opinii wynika, że działalności nie można było prowadzić bez remontu. Zatem przeszkody techniczne nie miały charakteru trwałego

W 2008 r. podatnicy złożyli informację w sprawie podatku od nieruchomości. Przedstawili opinię techniczno- -ekonomiczną sporządzoną na swoje zlecenie przez rzeczoznawcę budowlanego. Dotyczyła ona zespołu budynków o dawnej funkcji przemysłowej. Rzeczoznawca określił zużycie techniczne budynku na 51,43 proc. Ewentualny zamiar dokonania remontu budynku ocenił na opłacalny. Stwierdził jednak, że w obecnym stanie technicznym zespół budynków nie może być przeznaczony pod jakąkolwiek działalność bez natychmiastowego wykonania robót.

W lipcu 2009 r. przeprowadzono oględziny nieruchomości i ustalono, że w budynkach była prowadzona działalność gospodarcza. Ostatecznie burmistrz ustalił ponad
45 tys. zł podatku od nieruchomości za 2008 r. i za osiem miesięcy 2009 r. Fiskus zgodził się, że część obiektu ze względów technicznych nie mogła być wykorzystywana do działalności, ale uznał, że w zakresie potwierdzonym oględzinami nieruchomość należało objąć wyższymi stawkami podatku.

Stwierdził także, że nie zostały przedstawione żadne dowody, które by temu przeczyły. W jego ocenie dowodem takim nie jest opinia, która obejmowała cały zespół budynków o funkcji przemysłowej, nie czyniąc żadnych włączeń. Jeżeli zatem sam podatnik, pomimo złego stanu technicznego, zdecydował się prowadzić działalność gospodarczą w części budynków, to tym samym sam „wyłączył” ją z tego stanu.

Rozstrzygnięcie

Podatnicy nie zgodzili się z fiskusem, ale WSA w Olsztynie oddalił ich skargę. W ocenie sądu – wbrew twierdzeniom skarżących – z opinii technicznej nie można wyciągnąć wniosku, że budynki nie mogły być wykorzystywane
w działalności gospodarczej. Biegły wskazał tylko, że wymagają one remontu.

Sam fakt posiadania budynku, budowli czy gruntu przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, chyba że nie mogą być wykorzystywane do jej prowadzenia ze względów technicznych. Sąd podkreślił, że wyłączenie z opodatkowania ze względów technicznych odnosi się do obiektywnych przeszkód. Przejściowe niewykorzystywanie nieruchomości lub jej części do działalności gospodarczej nie daje podstaw do stosowania niższych stawek.

Biegły ocenił remont budynku na zdecydowanie opłacalny. Ponadto z opinii wynika, że działalności nie można było prowadzić bez remontu. Zatem przeszkody techniczne nie miały charakteru trwałego.

Komentuje Dorota Dąbrowska, doradca podatkowy w kancelarii KNDP Kolibski Nikończyk Dec & Partnerzy

WSA w Olsztynie potwierdził zasadę, że jeśli nieruchomość pozostaje w faktycznym posiadaniu przedsiębiorcy, to jest opodatkowana stawką przewidzianą dla działalności gospodarczej (najwyższą). Nie ma znaczenia, czy jest wykorzystywana i w jakim celu. Sąd powołał się na literalne brzmienie art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Pojawiają się jednak także orzeczenia korzystniejsze dla podatników.

Przykładem jest wyrok WSA w Poznaniu z 1 czerwca 2011 r. (III SA/Po 230/11), w którym sąd uznał, że samo kryterium posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę może nie być wystarczające do zastosowania podwyższonej stawki podatku. WSA w Olsztynie odniósł się również do możliwości nieobjęcia najwyższą stawką tych nieruchomości, które nie mogą być wykorzystywane w prowadzonej działalności ze względów technicznych. Jeśli względy techniczne mają charakter zależny od woli podatnika lub przejściowy, to musi on płacić podatek według najwyższej stawki.

Przykładem takiej sytuacji jest posiadanie przez przedsiębiorcę nieruchomości, która nie może być wykorzystywana w prowadzonej działalności, ponieważ wymaga remontu. Jest to bowiem sytuacja przejściowa i zależna od woli podatnika. Nie może ona zatem być podstawą do obniżenia stawki podatku.