Osobom bezrobotnym oraz przedsiębiorcom przysługuje wsparcie finansowe z Funduszu Pracy.

Zasady ubiegania się o dofinansowanie reguluje ustawa z 20 kwietnia 2004  o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (dalej ustawa o promocji zatrudnienia) .

Środki na podjęcie działalności

Osoba bezrobotna na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia może ubiegać się o jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej. Wsparcie nie może być wyższe niż sześciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia.

Warunki udzielania dofinansowania określa rozporządzenie MPiPS z 25 lipca 2011 w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (dalej rozporządzenie MPiPS).

Procedurę uruchamia złożenie wniosku przez bezrobotnego w urzędzie pracy. Należy w nim przedstawić kalkulację i specyfikację planowanych wydatków. Mogą to być: zakup środków trwałych, urządzeń, maszyn, materiałów, towarów, pozyskanie lokalu czy koszty reklamy, pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem działalności.

Po zawarciu umowy ze starostą bezrobotny otrzymuje na konto jednorazową dotację. Ma z niej obowiązek finansować wydatki na uruchomienie firmy. Dofinansowanie rozliczane jest na podstawie przedstawionego przez przedsiębiorcę zestawienia kwot wydatkowanych na poszczególne towary i usługi.

Pozyskanie dotacji czy refundacji wiąże się nie tylko z obowiązkami wobec urzędu pracy. Otrzymanie wsparcia nie jest obojętne dla rozliczeń z urzędem skarbowym.

Przychód, ale zwolniony

Wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia.

Tak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o PIT. Dofinansowanie otrzymane przez bezrobotnego jest zatem w całości zwolnione z opodatkowania. Kwoty dofinansowania nie należy więc ujmować w prowadzonych ewidencjach księgowych ani tym bardziej wykazywać w składanym zeznaniu rocznym.

Przykład

Na podstawie art. 46 ustawy o promocji zatrudnienia osoba bezrobotna otrzymała z urzędu pracy 18,5 tys. zł na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Dotacja ta w całości jest zwolniona z PIT.

Wydatki są kosztem...

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami podatkowymi są więc wydatki poniesione na uruchomienie działalności. Trzeba jednak pamiętać, że art. 23 ust. 1 ustawy o PIT zawiera katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Sfinansowanie wydatków ze środków przyznanych przez urząd pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia ich do kosztów podatkowych. Wynika to pośrednio z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o PIT.

Zgodnie z nim za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 ustawy o PIT. Ustawodawca nie wyklucza jednak z kosztów podatkowych wydatków i kosztów sfinansowanych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121.

...ale inne niż na środki trwałe

Do kosztów podatkowych można zaliczyć wydatki sfinansowane ze środków otrzymanych z urzędu pracy, ale tylko te, które zostały poniesione na cele inne niż zakup środków trwałych.

Przy obliczaniu dochodu można więc uwzględnić m.in. wydatki na zakup wyposażenia, sprzętu, urządzeń, towarów, kosztów reklamy itp. Sfinansowane w ten sposób wydatki na zakup środków trwałych nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych ani bezpośrednio, ani w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Przykład

Osoba bezrobotna otrzymała 20 tys. zł dofinansowania na podjęcie działalności. Specyfikacja wydatków wskazuje, że 5 tys. zł zostanie przeznaczone na zakup środków trwałych, pozostałe 15 tys. zł na zakup wyposażenia, towarów i koszty reklamy.

Wydatki na tę wyższą kwotę przedsiębiorca może ująć w kosztach podatkowych.

Ani wartość zakupu środka trwałego, ani też kwoty odpisów amortyzacyjnych nie mogą być ujęte w kosztach.

Przykład

Osoba bezrobotna podpisała ze starostą umowę na dofinansowanie prowadzenia działalności.

Specyfikacja wydatków przewiduje, że 15 tys. zł wsparcia pokryje koszty remontu lokalu, zakup mebli, urządzeń i towarów handlowych. Wszystkie poniesione wydatki będą mogły być zaliczone do kosztów podatkowych.

Osoba bezrobotna ma prawo dokonywać wydatków na cele działalności zarówno przed, jak i po dacie jej zarejestrowania. I jedne, i drugie są kosztem podatkowym. Bez znaczenia jest to, że część wydatków dokumentowana jest dowodami księgowymi na imię i nazwisko osoby bezrobotnej i jej adres zamieszkania, a część na nazwę i siedzibę firmy.

W przypadku zakupu towarów i materiałów, dokonanego przed rozpoczęciem działalności, poniesiony wydatek należy uwzględnić w kosztach poprzez remanent początkowy. Zakup wyposażenia, wydatki na reklamę, pomoc i doradztwo prawne mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Zobacz serwisy:

» Dobra Firma » Podatki i księgi » Podatek dochodowy » PIT i CIT » Przychody » Dotacje i dofinansowania

» Dobra Firma » Podatki i księgi » Podatek dochodowy » PIT i CIT » Zwolnienia, ulgi i odliczenia » Dotacje i dofinansowania

» Dobra Firma » Firma » Zakładanie firmy