Pożyczka z zagranicy to import usług

Taka pożyczka nie wpłynie jednak na wysokość proporcji, według której firma odlicza VAT z faktur zakupu. To dlatego że nie jest to usługa przez nią świadczona.

Zdarza się, że firmy korzystają z pożyczek z zagranicy. Powstaje wówczas problem, jak dokumentować taką transakcję dla celów VAT. Wielu podatników może być zaskoczonych, że powinna być ona potwierdzona fakturą wewnętrzną i wykazana w deklaracji VAT. Tymczasem z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link] wynika, że pożyczkę z zagranicy należy rozliczyć jak import usług.

Potwierdza to [b]interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 20 lipca 2010 r. (ITPP2/443-423b/10/RS). [/b]Dotyczy ona spółki, która w celu sfinansowania bieżącej działalności zamierza zaciągnąć pożyczkę od podmiotów mających siedziby w Holandii i Szwajcarii.

Pożyczkodawcy nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności (ani stałego miejsca zamieszkania albo pobytu) w Polsce. Izba stwierdziła, że miejscem świadczenia i opodatkowania takiego świadczenia będzie Polska. To dlatego że pożyczki będą udzielone na rzecz spółki, której siedziba znajduje się w Polsce.

[srodtytul]Kiedy do ewidencji[/srodtytul]

Obowiązek podatkowy od importu usług, do którego stosuje się art. 28b ustawy o VAT (przepis ten zawiera ogólną regułę, że podatek rozlicza nabywca), powstaje z chwilą ich wykonania. Tak wynika z art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy o VAT. Inna zasada obowiązuje w odniesieniu do usług, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Uznaje się je za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności (do momentu zakończenia świadczenia tych usług).

Jeżeli jednak przed tym terminem otrzymano część należności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania (w tej części). Jest to zgodne z art. 19 ust. 19b ustawy o VAT. Wynika z niego, że do usług tych stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 11 ustawy o VAT.

[srodtytul]Ważny termin płatności[/srodtytul]

Podsumowując, obowiązek podatkowy w imporcie usługi pożyczki powstanie z chwilą upływu terminu płatności odsetek (i innych elementów wynagrodzenia pożyczkodawcy). Jeżeli jednak ich zapłata nastąpi przed terminem, to obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania płatności.

Potwierdza to [b]interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 6 sierpnia 2010 r. (IBPP2/443-505/10/WN). [/b]

Jeżeli termin płatności odsetek nie będzie przypadał w danym roku podatkowym, to powinny być rozliczone zgodnie z art. 19 ust. 19a pkt 2 ustawy o VAT na koniec roku podatkowego.

Potwierdza to [b]interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 września 2010 r. (ITPP1/443-644b/10/AT).[/b] Dotyczyła ona spółki, która zawarła umowę pożyczki z osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Niemczech. Osoba ta jest udziałowcem spółki. Według umowy odsetki będą wymagalne na koniec stycznia następnego roku.

Izba uznała, że spółka powinna wykazać kwotę odsetek należnych na rzecz kontrahenta z Niemiec w deklaracji VAT-7 składanej za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy, a więc za grudzień. Jeśli jednak odsetki zostałyby zapłacone przed terminem wynikającym z umowy, to obowiązek podatkowy powstanie w momencie zapłaty.

Polski podatnik, który zaciągnął pożyczkę za granicą, będzie więc zobowiązany do rozliczenia jej w deklaracji VAT. Usługi te będą jednak korzystały ze zwolnienia. Wynika ono z art. 43 ust. 1 pkt 1 i poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

[srodtytul]Odsetki nie wpływają na rozliczenia[/srodtytul]

Mimo to, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, polski podatnik musi udokumentować import usług przez wystawienie faktury wewnętrznej. Będzie ona jednak zawierać jedynie kwotę wynagrodzenia (odsetek i ewentualnie innych prowizji) bez naliczania VAT.

Kwotę tę należy wykazać w deklaracji VAT-7 (VAT-7K, VAT-7D) w poz. 37 „import usług”. W sytuacji gdy pożyczki udzielił podatnik VAT, trzeba ją również wykazać w poz. 39 „nabycie od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy”.

Kwoty te nie będą jednak uwzględniane przy obliczaniu współczynnika proporcji, według której firma odlicza VAT naliczony. To dlatego że import usług nie jest czynnością świadczoną przez polskiego podatnika. Zaciągnięcie pożyczki nie będzie więc miało wpływu ani na wysokość podatku należnego, ani naliczonego.

Potwierdza to [b]interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 września 2010 r. (ILPP2/443-988/10-6/EWW).[/b]

Nie znaczy to jednak, że transakcje te można pominąć i nie wykazywać ich w ewidencji sprzedaży i deklaracjach. Taki błąd naraża bowiem podatnika na odpowiedzialność wynikającą z [link= http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=BFD34141EAC965A73BD747CB45B59DD4?id=186065 ]kodeksu karnego skarbowego[/link].

[ramka][b]Kiedy mamy import usług[/b]

Usługi świadczone przez podmiot zagraniczny na rzecz polskiego podatnika są dla niego importem usług podlegającym VAT. Wynika to z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z nim przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Ten drugi przepis mówi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.[/ramka]