[b]Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 września 2010 r. (ILPB3/423-512/10-5/KS)[/b].

Spółka zajmująca się działalnością deweloperską prowadziła inwestycję budowlaną, której efekty następnie w całości miały być sprzedane. Część realizowanego projektu została sfinansowana ze źródeł zewnętrznych (kredyty i pożyczki), co wiązało się z koniecznością poniesienia takich wydatków, jak: odsetki, prowizje, różnice kursowe i wyceny.

Spółka powzięła wątpliwość, [b]czy koszty zewnętrznego finansowania inwestycji powinny być zaliczone do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodu[/b].

We wniosku o interpretację przepisów podatkowych stwierdziła, że jej zdaniem wydatki te należy uznać za koszty bezpośrednio związane z przychodem ze sprzedaży realizowanej inwestycji budowlanej.

Izba skarbowa zgodziła się z tym poglądem. Zauważyła, że biorąc pod uwagę charakter działalności spółki i okoliczności, w jakich ponosi ona koszty finansowania zewnętrznego (tj. odsetki, różnice kursowe, prowizje bankowe oraz koszty wycen na rzecz banku), należy uznać, że nie wystąpiłyby one, gdyby nie prowadzono inwestycji zmierzającej do uzyskania przychodów ze sprzedaży nieruchomości.

To wskazuje, że są kosztami bezpośrednio związanymi z przychodem, w rozumieniu art. 15 ust. 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link].

[i]Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka][b]Komentuje Grzegorz Kuś, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers[/b]

Wprowadzony od 2007 r. do ustawy o CITpodział kosztów uzyskania przychodów na bezpośrednio związane z przychodami oraz pozostałe (tzw. koszty pośrednie) jest źródłem wielu wątpliwości. Dlatego oceniając wydatki pod tym kątem, każdy z nich należy kwalifikować indywidualnie, biorąc pod uwagę konkretne okoliczności jego poniesienia.

Koszty finansowania zewnętrznego ponoszone w toku standardowej działalności gospodarczej są zazwyczaj kosztami pośrednimi. Jednak w opisanej sytuacji ich kwalifikacja powinna uwzględniać cel, w jakim są ponoszone. Mianowicie kredyty i pożyczki przyznane zostały na realizację procesu inwestycyjnego, który w przyszłości ma przynieść dający się określić przychód. Można więc zgodzić się ze stanowiskiem izby, że związek tych wydatków z przychodem ma charakter bezpośredni.

Są jednak interpretacje organów podatkowych stwierdzające w analogicznych okolicznościach, że koszty finansowania zewnętrznego to koszty pośrednie. Niemniej poglądu tego nie podzielają sądy administracyjne [b](zob. np. wyroki WSA w Warszawie z 29 czerwca 2009 r., III SA/Wa 511/09, z 4 listopada 2009 r., III SA/Wa 517/09)[/b], które podobnie jak izba uznały, że koszty finansowania zewnętrznego konkretnego projektu deweloperskiego powinny być kosztami bezpośrednimi, gdyż ich poniesienie wiąże się z przychodami, które zostaną następnie osiągnięte ze sprzedaży poszczególnych lokali i powierzchni.

Trzeba mieć również na względzie, że bezpośredni charakter kosztów finansowania zewnętrznego nie oznacza, że można je w całości odliczyć wraz z pojawieniem się pierwszego przychodu. W świetle[b] wyroku NSA z 19 marca 2010 r. (II FSK 1751/08) [/b]w rozliczeniu podatkowym uwzględnione mogą być koszty związane z danym sprzedawanym lokalem (powierzchnią), a jeżeli kosztów budowy budynku nie można przyporządkować do przychodów ze sprzedaży poszczególnych lokali, bo odnoszą się np. do części wspólnych lub prowadzona ewidencja nie pozwala na ich wydzielenie, to odliczeniu podlega proporcjonalna część tych kosztów.

Należy też pamiętać, co podkreśliła izba, że dodatkowym warunkiem uznania odsetek za koszt uzyskania przychodów jest ich zapłata (art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT), a w wypadku ujemnych różnic kursowych – ich realizacja (zgodnie z art. 15a ustawy o CIT).

Warto jednak zwrócić uwagę, że w doktrynie pojawiają się również poglądy, że przepisy te wprowadzają nie tylko warunek odliczalności, ale także jako lex specialis przesądzają o szczególnym momencie zaliczenia (tj. na zasadzie kasowej) zapłaconych odsetek oraz zrealizowanych ujemnych różnic kursowych do kosztów uzyskania przychodów. [/ramka]