[b]Wynika tak z wyroku WSA we Wrocławiu z 26 marca 2010 r. (I SA/Wr 157/10).[/b]
Uczelnia złożyła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji. Wskazała, że organizuje konferencje naukowe, których uczestnikami są pracownicy naukowi innych uczelni.
[b]Pytała, czy jako organizator konferencji jest podatnikiem VAT, skoro nie świadczy tych usług w ramach działalności gospodarczej, lecz wypełnia swój ustawowy zakres obowiązków.[/b]
Ponieważ organ podatkowy nie uznał stanowiska uczelni za słuszne, sprawa trafiła do sądu.
WSA stwierdził, że kluczowym zagadnieniem jest ustalenie, czy do strony ma zastosowanie wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 6 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link]. Przepis ten mówi, że nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do których realizacji zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnych.
Kryterium decydującym o uznaniu organu za podatnika jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Podmiot działa w roli organu administracji publicznej wtedy, gdy przy realizacji danego zadania wyposażony jest we władztwo publiczne, tj. występuje w pozycji nadrzędnej w stosunku do innych podmiotów uczestniczących w danej czynności.
Nie budzi wątpliwości, że państwowej szkole wyższej można przypisać przymiot podmiotu prawa publicznego. Działalnością wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej jest działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego, z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nie na tych samych warunkach prawnych, co prywatni przedsiębiorcy.
Dlatego uczelnia, organizując i przeprowadzając szkolenia i konferencje, nie wykonuje tych czynności z pozycji nadrzędnej przysługującej organowi władzy publicznej, lecz dokonuje ich w sposób zbliżony, jeżeli nie identyczny, jak przedsiębiorcy w ramach działalności gospodarczej.