Wynika tak z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2009 r. (IPPB2/415-484/09-4/MK). [/b]

Z pytaniem zwróciła się spółka, która nie miała pewności, jak postępować z zaliczkami na podatek. Pytała, czy w przypadku niemożności potrącenia zaliczki wynikającej z braku jakichkolwiek wypłat na rzecz pracownika pracodawca może przekazać zaliczki dopiero po wpłacie pracownika kwoty zaliczki na rachunek lub w kasie pracodawcy albo dopiero po ponownym rozpoczęciu dokonywania wypłat na rzecz pracownika (w związku z powrotem ze zwolnienia lekarskiego lub urlopu macierzyńskiego).

Izba przypomniała, że przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna) mająca źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy. [b]Wszystko zatem, co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy – jeżeli nie stanowi dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku – jest opodatkowane ze źródła przychodu[/b], o którym mowa w art. 12 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o PIT[/link].

[srodtytul]W ściśle określonym terminie... [/srodtytul]

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (czyli zakłady pracy) są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy.

Kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnicy przekazują do 20. dnia miesiąca następującego po tym, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji.

[srodtytul]...i pod groźbą kary[/srodtytul]

W przypadku gdy przepisy ustawy podatkowej nakazują pobranie i wpłacenie podatku przez płatnika, zobowiązanym jest płatnik, nie zaś podatnik. W myśl bowiem art. 30 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=582ECDA0581859658EA2BD1E83B507D8?n=1&id=176376&wid=328885]ordynacji podatkowej[/link] płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niedobrany lub pobrany, lecz niewpłacony.

Przepisy ustawy o PIT zobowiązują zakłady pracy (płatników) do obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczek za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia od wynagrodzeń i innych świadczeń wypłacanych lub postawionych do dyspozycji pracownika. Jeśli przepisy przewidują pobór zaliczki na podatek dochodowy przez płatnika, odpowiedzialność za niepobranie zaliczki lub jej niewpłacenie w terminie, co do zasady, ponosi płatnik, a tylko wyjątkowo podatnik. Sytuacja taka ma miejsce, gdy odrębne przepisy stanowią inaczej albo podatek nie został pobrany z winy podatnika.

[ramka][b]Przykład[/b]

[b]Spółka płaci za pracowników składki na ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków, co skutkuje po ich stronie powstaniem przychodu. Spółka powinna więc pobrać od nich zaliczkę na podatek i odprowadzić ją do urzędu skarbowego. Ponieważ jeden z pracowników choruje, a zasiłek wypłaca mu ZUS, spółka nie przekazuje na jego rzecz żadnych płatności.

Sam jednak brak możliwości poboru zaliczki na podatek od wynagrodzenia ze stosunku pracy za dany miesiąc nie zwalnia płatnika z obowiązku pobrania i wpłacania w prawidłowej wysokości zaliczek na podatek. Ustawodawca nie wprowadził bowiem żadnego przepisu, który zwalniałby z poboru zaliczki na podatek od przychodów ze stosunku pracy w przypadku braku możliwości poboru zaliczki.

Wpłata zaliczki przez pracownika pozostaje już w gestii rozliczeń pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. Ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani przepisy ordynacji podatkowej nie zajmują się kwestią rozliczeń między płatnikiem a podatnikiem, w sytuacji gdy płatnik zapłacił podatek z własnych środków. Pracodawca może żądać od pracownika zwrotu wpłaconego podatku, ale nie jako warunek wpłaty do urzędu skarbowego.

Płatnik nie może pobrać zaliczki dopiero po ponownym rozpoczęciu dokonywania wypłat na rzecz pracownika.[/b][/ramka]

[srodtytul]Za spóźnienie płaci się odsetki[/srodtytul]

Uzyskanie przez pracownika przychodu ze stosunku pracy w związku z otrzymanym świadczeniem rzeczowym w postaci opłacania z własnych środków za osoby pozostające z pracodawcą w stosunku pracy składki z tytułu ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków oraz poważnego zachorowania pracownika obliguje płatnika do poboru zaliczki na podatek dochodowy w ustawowym terminie.

Wykazanie w deklaracji podatkowej wartości otrzymanego świadczenia bez pobranych zaliczek na podatek nie skutkuje wypełnieniem obowiązków płatnika przewidzianego w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 8 ordynacji podatkowej. Postępowanie takie dodatkowo naraża na zapłatę odsetek za zwłokę należnych od dnia następnego po dniu, w którym podatek (zaliczka) powinien być uregulowany.

[ramka][b]Uwaga [/b]

[b]Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.[/b][/ramka]