To konkluzja wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 listopada br (sygn. III SA/Wa 923/07).
Sąd zakwestionował kolejny przepis ustawy o VAT i uznał go za niezgodny z VI dyrektywą. Tym razem chodzi o art. 2 pkt 8 ustawy o VAT mówiący o tym, jakie warunki trzeba spełnić, aby doszło do eksportu towarów. Taka transakcja jest premiowana zerową stawką VAT.
O rozliczenie zapytała spółka cywilna, która sprzedaje towary do USA. Ale najpierw zamawia je w Hiszpanii. Producent wystawia fakturę na spółkę, ta płaci i następuje przeniesienie własności. Towar od razu płynie do USA, a formalności związane z jego wywozem załatwia firma hiszpańska, która jest pełnomocnikiem spółki cywilnej. Polska firma wysyła fakturę do nabywcy, potem dostaje potwierdzenie otrzymania towaru.
Przesyłka w ogóle więc nie dociera do Polski. Czy mimo tego jest to eksport uprawniający do zastosowania zerowej stawki VAT? Zdaniem warszawskiego fiskusa nie jest to możliwe. Jak czytamy bowiem w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, eksport to wywóz towarów z kraju poza Wspólnotę. Terytorium kraju to – zgodnie z art. 2 pkt 1 – terytorium Polski. Nie jest więc spełniony podstawowy warunek eksportu.
Ten przepis jest niezgodny z art. 15 VI dyrektywy i art. 161 wspólnotowego kodeksu celnego – argumentowała spółka. Aby doszło do eksportu, towar musi być wywieziony z terytorium Wspólnoty. Jest to jednocześnie wywóz z kraju. Polskie przepisy nie są jednak dopasowane do regulacji unijnych (obecnie o eksporcie mówi art. 146 dyrektywy 2006/112/WE).
Podobnie uważa WSA. Uchylił rozstrzygnięcie organów podatkowych, podkreślając, że terytorium Wspólnoty to obszar wszystkich państw członkowskich. Przepis mówiący o tym, że eksport to wywiezienie towaru z terytorium Polski, jest więc niezgodny z VI dyrektywą. Oznacza to, że nie można go stosować.
