Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po tym, w którym wystąpiły okoliczności uzasadniające jego powstanie. Jeśli okolicznością taką jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje 1 stycznia roku następującego po tym, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli lub budynku albo ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.
Wystarczy zatem, że w danym roku rozpoczniemy prowadzenie działalności w budynku, nawet bez jego formalnego odbioru, a będzie to skutkowało opodatkowaniem budynku od początku roku następnego.
O zakończeniu budowy można mówić, gdy obiekt budowlany odpowiada warunkom, jakie przewiduje prawo budowlane w odniesieniu do budowy legalnej przy zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy. Stwierdził tak Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 czerwca 1996 r. (SA/Wr 2735/95). Zdaniem sądu obiekt powinien być w takim stanie, by można było przeprowadzić jego odbiór i przekazać go do normalnej eksploatacji oraz użytkowania.
Aby przyjąć, że budowa została zakończona, wystarczy, jeśli spełnione są warunki potrzebne do złożenia zawiadomienia o zakończeniu budowy (m.in. wykonanie obiektu zgodnie z projektem budowlanym i warunkami pozwolenia na budowę, doprowadzenie do należytego stanu i porządku terenu budowy oraz terenów przyległych, o ile eksploatacja obiektu jest uzależniona od ich odpowiedniego zagospodarowania). Samo złożenie zawiadomienia nie jest już konieczne.
Zatem gdy rozpoczniemy użytkowanie budynku czy nawet jego części, w stosunku do całego obiektu powstaje obowiązek podatkowy. Podatek powinien być naliczany od początku roku następującego po tym, w którym rozpoczęliśmy prowadzenie w budynku działalności gospodarczej.
