Stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT (tj. osobom podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), oraz urzędom skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o PT (tj. m.in. z tytułu umów zleceni i o dzieło zawieranych poza działalnością gospodarczą), sporządzone według ustalonego wzoru (tj. na formularzu PIT-11).

Czytaj także: PIT-11 i PIT-8C w 2019 roku - do kiedy trzeba złożyć

Warto się zatem zastanowić w jakiej formie powinien być podpisany PIT-11 w sytuacji, gdy jest dostarczony za pomocą poczty elektronicznej.

Przypomnijmy, że w tym roku termin składania do urzędu skarbowego m.in. formularzy PIT-11 został skrócony o miesiąc. Informację za 2018 r. trzeba było przekazać fiskusowi drogą elektroniczną do końca stycznia 2019 r. Nie zmienił się natomiast termin przesłania informacji podatnikom. Nadal obowiązek ten trzeba wykonać do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

Przyjmuje się, że doręczenie podatnikowi informacji PIT-11 przez płatnika może nastąpić nie tylko przez bezpośrednie jej doręczenie w sposób zwyczajowo przyjęty w każdym miejscu, w którym się zastanie adresata, czy też przez operatora pocztowego, ale również za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Warunkiem jest jednak, żeby został zachowany wzór informacji PIT-11 i żeby zawierała ona wszystkie niezbędne elementy określone przepisami prawa, w tym podpis elektroniczny lub tradycyjny (zob. interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 stycznia 2012 r., IPPB4/415-791/11-3/MP). Dominuje pogląd, że w przypadku przesłania informacji PIT-11 (w postaci nieedytowalnych plików) podatnikowi (np. pracownikowi, zleceniobiorcy, wykonawcy dzieła) płatnik powinien opatrzyć informację PIT-11 kwalifikowanym podpisem elektronicznym (wyrok WSA w Poznaniu z 22 października 2010 r., I SA/Po 486/10; wyrok WSA w Łodzi z 15 listopada 2013 r., I SA/Łd 1097/13; wyrok WSA w Bydgoszczy z 25 sierpnia 2015 r., I SA/Bd 505/15; wyrok WSA z 10 września 2018 r., I SA/Kr 537/18; interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 maja 2014 r., IPTPB1/ 415-163/ 13-8/14-S/KSU; interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 lutego 2015 r., IBPBII/1/ 415-951/14/MK; interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 lutego 2016 r., ILPB2/4511-1-1106/15-2/TR). ?

Autor jest doradcą podatkowym

Podstawa prawna: art. 42 ust. 2 pkt 1 i art. 42g ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 1509 ze zm.)