Latem wiele osób decyduje się na wykonywanie sezonowych usług związanych m.in. z obsługą turystów. Nie wszyscy mają pewność, czy to, co planują robić, jest działalnością gospodarczą i czy powinni uzyskać wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Zgodnie z ustawą 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (dalej: u.d.g.) wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi.
Art. 2 u.d.g. definiuje działalność gospodarczą jako zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową, wykonywaną ?w zorganizowany i ciągły sposób. Jak wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 28 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II OSK 333/11) celem wprowadzenia przesłanki ciągłości było wyłączenie z definicji działalności gospodarczej czynności mających jednorazowy, sporadyczny charakter.
Przepisy nie wymagają natomiast, aby działalność musiała być prowadzona przez stosunkowo długi okres. Przedsiębiorca może ją zakończyć w każdym czasie. ?W przypadku sezonowej działalności rozstrzygające jest więc nie to, że taka działalność trwa stosunkowo krótko (np. tylko w czasie wakacji), ale to, że dana osoba wykonuje wówczas powtarzalne czynności ?w celu osiągnięcia dochodu, ?w związku z czym jej działalność ma w tym okresie ciągły charakter.
Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności gospodarczej bez przerwy – np. przez cały rok, czy cały miesiąc (wyrok WSA w Poznaniu ?z 25 października 2007 r., sygn. akt I SA/Po 833/07). Element ciągłości nie wyklucza możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia celu postawionego sobie przez daną osobę.
Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Powinna to być działalność stała, planowa (celowa), przy czym obojętne jest, czy plan obejmuje dłuższy czy krótszy okres (wyrok WSA we Wrocławiu z 27 kwietnia ?2005 r., sygn. akt I SA/Wr 3237/03).
Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Skutki prawne związane z prowadzeniem takiej działalności powstaną niezależnie od tego, jak dane czynności ocenia osoba je wykonująca oraz czy dopełnia obowiązków związanych ze zgłoszeniem działalności do ewidencji (por. m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 16 grud-?nia 2010 r., sygn. akt III SA/Gd 556/10).
Należy jednak pamiętać, że w myśl art. 3 u.d.g. przepisów tej ustawy nie stosuje się do:
- ?działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także
- ?wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych ?z pobytem turystów, oraz
- ?wyrobu wina przez producentów będących rolnikami, którzy wyrabiają i rozlewają wyłącznie wino z winogron pochodzących z własnych upraw, jeżeli produkują mniej niż 100 hektolitrów wina ?w ciągu roku gospodarczego.
Takie osoby nie mają statusu przedsiębiorców i nie ciążą na nich obowiązki związane ?z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Anna Puszkarska?, radca prawny
