Nie.
Można nałożyć na wspólników tylko jedną taką karę. W myśl art. 33 ustawy z 6 września 2001 r. o tran-?sporcie drogowym (dalej: u.t.p.) przedsiębiorca wykonujący przewozy drogowe na potrzeby własne ma obowiązek uzyskać zaświadczenie na ten cel. Zgodnie z art. 4 pkt 4 u.t.p. za przewóz na potrzeby własne należy uznać każdy (nawet jednorazowy) przejazd pojazdu po drogach publicznych, wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej, jeżeli pojazd jest prowadzony przez przedsiębiorcę lub jego pracowników, przedsiębiorca ma tytuł prawny do posiadania pojazdu, a przewożone rzeczy są jego własnością lub zostały przez niego sprzedane bądź wyprodukowane (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 18 lutego 2014 r., III SA/Po 1145/13).
Zaświadczenie na krajowy niezarobkowy przewóz drogowy wydaje starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy na czas nieokreślony. Natomiast zaświadczenie na międzynarodowy niezarobkowy przewóz drogowy wydaje Główny Inspektor Transportu Drogowego na okres do pięciu lat. Uzyskane zaświadczenie powinno zawierać: oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę (miejsce zamieszkania) i adres, numer ?w rejestrze przedsiębiorców albo w ewidencji działalności gospodarczej, rodzaj ?i zakres wykonywania przewozów drogowych na potrzeby własne oraz rodzaj ?i liczbę pojazdów samochodowych.
Zgodnie z art. 87 ust. 2 u.t.d. podczas wykonywania przewozu drogowego na potrzeby własne kontrolowany powinien mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu kontroli wypis wskazanego wyżej zaświadczenia.
Brak zaświadczenia obliguje organy do nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej, o której mowa w art. 92a u.t.p. Za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez wymaganego zaświadczenia grozi kara ?w kwocie 8000 zł.
Zaświadczenie może być udzielone tylko przedsiębiorcy. W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. DzU z 2013 r. poz. 672 ze zm.) przedsiębiorcami są zaś wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. ?W tej sytuacji może powstać wątpliwość, czy w razie realizowania przez spółkę cywilną transportu drogowego z naruszeniem przepisów, następuje wszczęcie jednej sprawy administracyjnej, czy kilku spraw.
W orzecznictwie dominuje pogląd, zgodnie z którym przewóz wykonywany w ramach spółki cywilnej jest jednym przewozem podlegającym zarachowaniu łącznie na rzecz wszystkich wspólników, a nie przewozem każdego z nich z osobna. Nie ma więc podstaw do nałożenia na dwóch wspólników dwóch oddzielnych kar pieniężnych za jedno naruszenie, którego się dopuścili, realizując wspólne przedsięwzięcie. W takim przypadku powinna być wydana jedna decyzja, skierowana łącznie do wszystkich wspólników i nakładająca jedną karę mieszczącą się w granicach określonych w art. 92a u.t.d. Za jej uiszczenie odpowiadają wszyscy wspólnicy spółki cywilnej (por. m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 4 lipca 2013 r., III SA/Po 202/13).
Podstawa prawna: art. 4 pkt 4, art. 33, art. 87 ust. 2, art. 92a ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. DzU z 2013 r. poz. 1414 ze zm.)
