Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 20 listopada 2018 r. (III UK 31/18).
W stanie faktycznym sprawy spółka R zawarła ze spółką K wiele umów cywilnoprawnych o świadczenie usług o charakterze outsourcingu kadrowo-płacowego. Z treści tych umów wynikało, że spółka R przekazuje całą załogę spółce K. Spółka K nie przejęła jednak żadnych majątkowych składników przedsiębiorstwa (sklepu, ruchomości, koncesji, licencji, ksiąg, dokumentów itp.). Co więcej, zachowano dotychczasową strukturę oraz organizację, a nowy pracodawca nie sprawował faktycznego kierownictwa nad zatrudnionymi. W konsekwencji spółka K nie weszła w uprawnienia pracodawcy wobec pozornie przejętych pracowników.