[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=EC379B6CF9AF1851680048E3B1C1CCA0?id=70938] Prawo wekslowe[/link] jest niezwykle rygorystyczne, jeśli chodzi o wszystkie kwestie formalne. Częściowo wynika to z faktu, że jest to ustawa pochodząca jeszcze z okresu międzywojennego.

Warto zacząć od tego, że wyróżniamy dwa rodzaje weksli. Weksel własny to taki, w którym wystawca sam przyrzeka zapłacić określoną kwotę na rzecz lub na zlecenie swojego wierzyciela.

Tym samym to on staje się głównym dłużnikiem wynikającego z tego zobowiązania. Weksel trasowany to taki, w którym wystawca nakazuje (poleca) zapłacić wskazaną kwotę osobie trzeciej. Co ciekawe, remitentem, czyli uprawnionym do uzyskania zapłaty, może być w takim przypadku sam wystawca, co wolno zapisać np. w ten sposób:

„Jan Kowalski zapłaci za ten weksel na nasze (moje) własne zlecenie”.

Oczywiście beneficjentem wolno uczynić inną osobę i w praktyce najczęściej się tak zdarza. Innymi słowy, firma, która sama jest dłużnikiem firmy X i jednocześnie jest wierzycielem firmy Y, poleca tej ostatniej dokonać zapłaty na zlecenie przedsiębiorstwa X. Aby doszło do powstania zobowiązania po stronie firmy Y, musi ona przyjąć, czyli zaakceptować taki trasowany (ciągniony) na nią weksel.

Dzieje się to poprzez złożenie podpisu przez osobę/y uprawnioną/e do reprezentowania danego podmiotu. Wolno przed takim podpisem dodać słowo „akceptuję”, „przyjmuję” lub inne równoważne stwierdzenie. Firma taka staje się wtedy głównym dłużnikiem wekslowym.

I tu przechodzimy do odpowiedzi na zasadnicze pytanie, czy do ważności takiego weksla wystarczy podpis akceptanta. Niestety, nie. Zgodnie z art. 1 prawa wekslowego dla jego ważności wymagany jest także podpis wystawcy. Co istotne – i o czym należy bezwzględnie pamiętać – każda osoba, która podpisze się na takim papierze wartościowym, staje się dłużnikiem wekslowym.

Dla uprawnionego (beneficjenta) oznacza to tyle, że w przypadku niedokonania zapłaty przez akceptanta będzie mógł skutecznie dochodzić swoich należności od wystawcy dokumentu (i każdej innej osoby, która się podpisała).

Elementy, które muszą znaleźć się w treści weksla trasowanego, precyzuje wspomniany art. 1. prawa wekslowego.

Wymienia on: nazwę (słowo) „weksel” w samym tekście (treści) dokumentu w języku jego wystawienia, polecenie bezwarunkowej zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej, nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasata), oznaczenie terminu płatności, oznaczenie miejsca płatności, nazwisko osoby, na której rzeczy lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana, oznaczenie daty i miejsca wystawienia oraz podpis wystawcy. Podsumowując, weksel bez podpisu wystawcy po prostu w ogóle nie będzie wekslem.

[i]Podstawa prawna:

art. 1[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=EC379B6CF9AF1851680048E3B1C1CCA0?id=70938] prawa wekslowego (DzU z 1936 nr 37, poz. 282)[/link] [/i]