[b]
Tak[/b] [b]Sąd Najwyższy w wyroku z 4 marca 1999 r. (I PKN 614/98)[/b] stwierdził, że rozwiązanie umowy na podstawie art. 55 § 1[sup]1[/sup] kodeksu pracy, a więc z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę obowiązków wobec pracowników, jest skuteczne bez względu na to, czy wskazane przez podwładnego przyczyny są rzeczywiste. Nie ma przy tym znaczenia, czy usprawiedliwiają one rozstanie z pracodawcą w trybie natychmiastowym. Ponadto w świadectwie pracy zatrudnionego powinien być podany ten sposób rozwiązania stosunku pracy.
Szef nie może zatem kwestionować takiego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę. Ma jednak prawo żądać od niego w sądzie pracy odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. Wskazuje na to art. 61[sup]1[/sup] k.p.
Jeśli sąd uzna racje szefa, wówczas otrzyma on odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia pracownika za okres wypowiedzenia. Może też otrzymać odszkodowanie w wysokości pensji za okres dwóch tygodni, w sytuacji gdy pracownik był zatrudniony na czas określony lub na czas wykonywania danej pracy. Takie uprawnienie przewiduje art. 61[sup]2[/sup] k.p.
[i]Podstawa prawna:
–[link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76037] kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)[/link][/i]
