[b]Rozwiązaliśmy z zatrudnionym umowę o pracę za porozumieniem stron 3 września. W miesiącu tym wypłacimy mu również 200 zł brutto wynagrodzenia za trzy dni pracy oraz 2000 zł odprawy. Ta ostatnia jest zwolniona ze składek ZUS, a więc oskładkowaniu podlega samo wynagrodzenie. Po odliczeniu od niego składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez ubezpieczonego (27,42 zł) podstawa wymiaru składki zdrowotnej wynosi 172,58 zł, sama składka 15,53 zł, a zaliczka na podatek 0 zł. Czy w takiej sytuacji możemy obniżyć składkę zdrowotną do zera?[/b]
[b]Nie.[/b] Gdy składka zdrowotna wychodzi wyższa od zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zmniejszamy ją do wysokości zaliczki. Wynika tak z art. 83[link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=175065] ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (DzU nr 210, poz. 2135 ze zm.)[/link].
Ustawa nie zawiera odrębnych zasad szacowania zaliczki na podatek, gdy zatrudniający wypłaca podwładnemu w trakcie miesiąca zarówno składniki wynagrodzenia wchodzące do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jak i wolne od składek. Zaliczkę na podatek naliczoną od dochodu uzyskanego z jednego źródła przychodów (stosunek pracy) redukujemy jedynie o składkę zdrowotną ustaloną od przychodów z tego źródła. Jeżeli zatrudniony otrzymuje w miesiącu z umowy o pracę również inne przychody wyłączone z podstawy wymiaru składek emerytalnej i rentowych oraz składki zdrowotnej, ale stanowiące podstawę wymiaru podatku, [b]składkę zdrowotną odejmujemy od zaliczki na podatek ustalonej od sumy przychodów z tego źródła[/b].
W imiennym raporcie miesięcznym wykazujemy wtedy składkę zdrowotną (15,53 zł) obliczoną od podstawy wymiaru (172,58 zł), a od zaliczki odliczamy część tej składki w wysokości 13,37 zł (172,58 zł x 7,75 proc.).
