Dyrektywa w sprawie usług na rynku wewnętrznym, przyjęta w 2006 r., zakłada częściową liberalizację ich przepływu w Unii Europejskiej. Z jej postanowień będą mogły skorzystać firmy polskie, ponieważ nowe prawo nie wprowadza rozróżnienia na usługodawców krajowych i zagranicznych.
Przedsiębiorcy otrzymają możliwość tymczasowego świadczenia usług w innym państwie bez potrzeby prowadzenia w nim przedsiębiorstwa oraz uzyskania zezwolenia, koncesji czy licencji.
Nowe przepisy upraszczają procedurę administracyjną podejmowania i wykonywania działalności usługowej. Po ich wejściu w życie urzędy nie będą już wymagały dokumentów w formie oryginałów, poświadczonych kopii lub tłumaczeń.
Ustawa reguluje również zasady uwzględniania spełnionych wymogów działalności gospodarczej zgodnie z prawem jednego z państw przez właściwe organy drugiego państwa, w którym podejmuje się działalność usługową.
Ustawa przewiduje też utworzenie tzw. pojedynczych punktów kontaktowych, które będą pełnić funkcje ewidencyjne i informacyjne. Punkty te umożliwią dopełnienie wszystkich niezbędnych procedur w jednym miejscu, a także poprawią dostępność informacji na temat wymogów, które trzeba spełnić, by taką działalność wykonywać.
Zgodnie z dyrektywą spod przepisów nowej ustawy zostaną wyłączone niektóre zawody i usługi, np. notarialne, zdrowotne, ochroniarskie.
