Obserwowana od 2015 roku coraz lepsza sytuacja na rynku pracy jest pochodną korzystnej koniunktury gospodarczej. W takich warunkach spada poziom bezrobocia, a jednocześnie rosną zatrudnienie, aktywność zawodowe i płace.
Z Europejskiej Prognozy Gospodarczej, przedstawionej przez Komisję Europejską w październiku 2017 r., wynika, że Polska rozwija się gospodarczo szybciej niż przeciętnie w UE. Zgodnie ze wspomnianym dokumentem, w 2015 roku wzrost gospodarczy w Polsce wyniósł 3,8% PKB (średnia dla UE to 2,3% PKB). Dane Komisji Europejskiej wskazują, że w 2017 roku PKB w Polsce osiągnie wartość 4,2%. Przeciętnie w UE będzie to 2,3%. Tym samym pod względem tempa rozwoju gospodarczego znajdujemy się w czołówce państw UE. Biorąc pod uwagę utrzymanie pozycji w najbliższych latach, sytuacja na rynku pracy w Polsce również będzie kształtować się korzystnie w porównaniu z innymi krajami UE.
Postępująca poprawa sytuacji na polskim rynku pracy przejawiała się m.in. wzrostem wskaźnika zatrudnienia i współczynnika aktywności zawodowej. Zmiany te postępowały w tym samym kierunku co w krajach Unii Europejskiej, choć niektóre z ww. wskaźników poprawiały się relatywnie szybciej niż inne w porównaniu do wartości odnotowywanych w UE.
Przykładowo, w II kwartale 2017 roku wskaźnik zatrudnienia dla grupy cechującej się największą aktywnością na rynku pracy (25-49 lat) ukształtował się w Polsce na poziomie wyższym niż przeciętnie w UE o 2,5 pkt. proc. W Polsce wyniósł 82,5%, a przeciętnie w UE – 80%.
Od I kwartału 2015 do II kwartału 2017 roku wskaźnik zatrudnienia ogółem wzrósł w Polsce z 55,6 do 58,7%. W tym samym czasie średni wskaźnik zatrudnienia w UE zwiększył się z 57,3 do 59,8%, a zatem luka między wskaźnikiem zatrudnienia w UE i w Polsce obniżyła się na naszą korzyść z poziomu 1,7 do 1,1 pkt. proc.
Od I kwartału 2015 do II kwartału 2017 roku o 0,1 pkt. proc. zmniejszył się również dystans dzielący Polskę i UE w zakresie współczynnika aktywności zawodowej. W omawianym okresie współczynnik aktywności zawodowej w Polsce wzrósł z 60,8% do 61,8%%. W UE odnotowano zaś jego wzrost z 63,8% do 64,7%.
Od początku 2015 roku stopa bezrobocia w Polsce kształtowała się na poziomie wyraźnie niższym niż przeciętnie w krajach UE, przy czym tempo spadku stopy bezrobocia było w tym okresie szybsze niż w krajach UE. W efekcie na początku badanego okresu (I kw. 2015 r.) stopa bezrobocia była w Polsce niższa o 1,6 pkt proc. niż przeciętnie w UE, natomiast pod jego koniec (II kw. 2017 r.) – aż o 2,6 pkt. proc.
Według ostatnich badań Eurostatu stopa bezrobocia w Polsce we wrześniu br. wyniosła 4,6% (po odsezonowaniu). To o 0,1 pkt. proc. mniej niż miesiąc wcześniej. W tym samym czasie stopa bezrobocia w Unii Europejskiej wyniosła 7,5%. W strefie euro również spadła w stosunku do poziomu sprzed miesiąca, osiągając wartość 8,9%. Z wrześniowym wskaźnikiem stopy bezrobocia Polska znalazła się w europejskiej czołówce krajów z najniższym bezrobociem, plasując się na 6. miejscu.
Przeciętne roczne zarobki w Polsce w 2005 roku wyniosły 4965,12 euro netto. W 2010 roku było to już 6829,96 euro netto, a kolejne pięć lat później – 8967,20 euro netto. W tym samym czasie roczne przeciętne zarobki w całej UE najpierw wzrosły z poziomu 18584,03 do 20715,13 euro netto, a następnie do 24183,14 euro netto. Wynagrodzenia w Polsce rosną więc w tempie znacznie szybszym niż przeciętnie w krajch Unii Europejskiej – w latach 2005-2015 wzrosły one w Polsce o ok. 80%, podczas gdy dla całej UE był to wzrost o 30%.
