Zasadą jest, że roboty budowlane można rozpocząć dopiero na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Takiego pozwolenia wymaga też wykonywanie wolno stojącego, trwale związanego ?z gruntem urządzenia reklamowego. Przepisy prawa budowlanego (p.b.) zawierają zamknięty katalog robót, ?w stosunku do których odstąpiono od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę. Na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 6 p.b. takiego pozwolenia nie wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu tablic i urządzeń reklamowych z wyjątkiem:
- ?usytuowanych na obiektach wpisanych do rejestru zabytków w rozumieniu przepisów o ochronie zabytków ?i opiece nad zabytkami oraz
- ?reklam świetlnych i podświetlanych usytuowanych poza obszarem zabudowanym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym.
Przed zainstalowaniem tablic i urządzeń reklamowych niewymagających pozwolenia na budowę trzeba zgłosić zamiar wykonania takich prac (art. 30 ust. 1 pkt 2 p.b.). Jeżeli zgłoszenie będzie dotyczyć robót objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia, organ, do którego skierowano zgłoszenie, wniesie sprzeciw.
W orzecznictwie przyjmuje się, że na podstawie przepisów p.b. należy rozróżnić:
- ?urządzenia reklamowe wolno stojące trwale związane ?z gruntem i będące budowlami, w rozumieniu art. 3 pkt 3 p.b., a także
- ?urządzenia reklamowe, ?o których mowa w art. 29 ?ust. 2 pkt 6 tej ustawy.
Regulacja, zgodnie z którą roboty budowlane polegające na instalowaniu tablic i urządzeń reklamowych wymagają zgłoszenia, nie ma zastosowania do urządzeń reklamowych wolno stojących i trwale związanych z gruntem, które wymagają pozwolenia na budowę (wyrok WSA w Opolu z 23 kwietnia 2013 r., sygn. II SA/Op 71/13).
Podkreśla się, że użyte ?w art. 29 ust. 2 pkt 6 p.b. pojęcie: instalowanie nie obejmuje wykonywania nowego obiektu budowlanego, ale zawiera takie prace budowlane, które są związane z już istniejącym obiektem. Jeżeli wykonanie jakichś robót budowlanych ma być zakwalifikowane jako instalowanie, to powinno nastąpić przymocowanie (przyłączenie) instalowanego urządzenia do innego obiektu w sposób pozwalający na jego odinstalowanie bez uszkodzenia czy naruszenia struktury obiektu podstawowego (wyrok WSA w Poznaniu z 17 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Po 650/13).
W orzecznictwie przyjmuje się również, że dla istnienia trwałego związania z gruntem wystarcza na tyle trwałe posadowienie danego obiektu, aby zapewnić mu stabilność ?i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym mogącym go zniszczyć, spowodować przesunięcie czy przewrócenie. Zdaniem sądów administracyjnych, o tym, czy dane urządzenie reklamowe jest trwale związane z gruntem, nie decyduje technologia wykonania fundamentu ani możliwości techniczne przeniesienia danego nośnika reklamowego na inne miejsce, ale to, czy wielkość tego urządzenia, jego konstrukcja, przeznaczenie ?i względy bezpieczeństwa wymagają trwałego związania ?z gruntem. O braku trwałego związania z gruntem nie rozstrzyga okoliczność, że fundament jest płytko albo wcale nie jest zagłębiony w ziemi, ?a dane urządzenie jest przestawne (wyrok WSA w Olsztynie ?z 3 grudnia 2013 r., sygn. II SA/Ol 910/13).
