Podstawowe ograniczenie wyznacza treść artykułu 14 § 1 kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którym przedmiotem wkładu do spółki kapitałowej nie może być prawo niezbywalne lub świadczenie pracy bądź usług. Do przesłanek tak zwanej zdolności aportowej należy zaliczyć między innymi możliwość przeniesienia na inny podmiot dobra lub prawa oraz posiadanie faktycznej wartości i przydatności dla spółki.
Wniesienie domeny internetowej jako samodzielnego wkładu do spółki należy rozważyć w kontekście przeniesienia wierzytelności przysługującej w stosunku do rejestratora, powiązanej z przejęciem długu związanego z obowiązkiem uiszczania opłat na jej utrzymanie.
Przeniesienie w tej sytuacji nie dotyczy bowiem żadnego dobra niematerialnego, leczy jedynie wierzytelności przysługujących abonentowi w stosunku do rejestratora. W praktyce najczęściej dysponowanie domeną internetową będzie dotyczyło przedsiębiorstwa (przykładowo związanego z prowadzeniem serwisu internetowego) w rozumieniu art. 55
1
kodeksu cywilnego, czyli zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Przeniesienie przedsiębiorstwa realizowane jest według zasady wyrażonej w z art. 55
2
kodeksu cywilnego, zgodnie z którą czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w jego skład, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W skład przedsiębiorstwa może wchodzić w szczególności, jako oznaczenie indywidualizujące, domena internetowa.
