Zasady prowadzenia biznesu określa ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie z jej przepisami – działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Przedsiębiorcą jest natomiast osoba fizyczna, osoba prawna (np. spółka z o.o., spółka akcyjna), i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą (np. spółka jawna, spółka komandytowa, spółka partnerska). Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Osoby startujące po raz pierwszy w biznesie jako formę swojej aktywności najczęściej wybierają indywidualną działalność gospodarczą (przedsiębiorcą jest w tym przypadku osoba fizyczna). To dlatego, że forma ta jest stosunkowo prosta i nie wymaga od założycieli dużego kapitału początkowego.
Procedura rejestracji jednoosobowej firmy również nie jest zbyt skomplikowana i czasochłonna. Trzeba uzyskać wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). W przypadku spółek konieczny jest wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym.
Przy zakładaniu jednoosobowej firmy nie jest wymagany minimalny kapitał tak jak np. w przypadku spółki z o.o. (5 tys. zł). Jednoosobowa firma zarządzana jest przez jej właściciela i to on prowadzi wszystkie jej interesy i reprezentuje ją na zewnątrz, a także występuje w jej imieniu przed wszystkimi organami administracji i sądami. Skutkuje to pełną swobodą w podejmowaniu decyzji oraz możliwością szybkiej reakcji bez konieczności konsultacji itp.
W przypadku prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej to właściciel, a nie firma, może pozywać swoich kontrahentów przed sądem i być przez nich pozywany. Ponadto osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą za wszystkie zobowiązania firmy odpowiada całym swoim majątkiem – także tym prywatnym, który nie był wykorzystywany do prowadzonego biznesu.
Odpowiedzialność ta rozciąga się również na współmałżonka – z wyłączeniem jego majątku odrębnego (np. gdy otrzymał nieruchomość w spadku lub nabył majątek przed zawarciem małżeństwa).
Zobacz poradnik:
Podstawa prawna
