Wymogi stawiane przyszłym rzeczoznawcom majątkowym są znacznie wyższe niż w przypadku pośredników czy zarządców. Mówi o nich art. 177 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Z dyplomem magistra

Tak jak w przypadku tych dwóch ostatnich zawodów uprawnienia zawodowe rzeczoznawcy majątkowego może uzyskać tylko osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych.

Nie może też być karana za przestępstwa przeciwko mieniu, dokumentom, za przestępstwa gospodarcze, fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, znaków urzędowych, za składanie fałszywych zeznań oraz za przestępstwa skarbowe. Różnice zaczynają się jednak na etapie wykształcenia. Kandydat na rzeczoznawcę majątkowego musi posiadać wyższe wykształcenie magisterskie (sam licencjat już nie wystarczy) oraz ukończone studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości.

Uwaga! Wymóg dotyczący studiów podyplomowych nie dotyczy osoby, która ukończyła studia wyższe, których program uwzględnia co najmniej minimalne wymogi programowe dla studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości.

Stwierdzenie, że program studiów wyższych uwzględnia minimalne wymogi programowe dla studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości następuje na podstawie zaświadczenia uczelni.

Zdobywanie doświadczenia

Przyszły rzeczoznawca również musi odbyć praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości. Mówi o tym rozporządzenie ministra infrastruktury z 15 lutego 2008 r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami. Praktyka nie może trwać krócej niż dwanaście miesięcy i musi odbyć się u rzeczoznawcy majątkowego, który od pięciu co najmniej lat pracuje w tym zawodzie.

Za organizację praktyki odpowiada jej prowadzący. On też ustala harmonogram praktyki zawodowej, zapewniający kandydatowi na rzeczoznawcę majątkowego zrealizowanie programu praktyki oraz możliwość wykonywania czynności wchodzących w jej zakres.

Natomiast w ramach praktyki kandydat na rzeczoznawcę majątkowego m.in. samodzielnie sporządza piętnaście projektów operatów szacunkowych, w których określa wartość nieruchomości przy zastosowaniu różnych podejść, metod i technik wyceny.

Ponadto zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy, gminy oraz starostów, a także z innych dokumentów znajdujących się w posiadaniu urzędów i instytucji, zawierających niezbędne dane wykorzystywane przy szacowaniu nieruchomości.

Tak jak kandydaci do zawodów zarządcy i pośrednika, przyszły rzeczoznawca na analogicznych zasadach powinien prowadzić w czasie praktyk, jej dziennik.

Uwaga!

Wzory dzienników praktyki zawodowej dla kandydatów na rzeczoznawcę majątkowego, pośrednika w obrocie nieruchomościami i zarządcę nieruchomości określają załączniki do wspomnianego już rozporządzenia

Praktyka zawodowa rozpoczyna się w dniu dokonania w dzienniku praktyki zawodowej pierwszego wpisu, a kończy się w dniu dokonania ostatniego wpisu. Następnie prowadzący praktykę potwierdza w dzienniku praktyki zawodowej zrealizowanie jej programu, a organizator praktyki zawodowej sprawdza oraz potwierdza spełnienie warunków jej odbycia poprzez złożenie podpisów.

Dokumentami potwierdzającymi odbycie praktyki zawodowej jest wypełniony przez kandydata dziennik praktyki zawodowej, podpisany przez prowadzącego praktykę zawodową oraz organizatora praktyki zawodowej oraz samodzielnie sporządzone przez kandydata – piętnaście projektów operatów szacunkowych.

Zmian nie będzie

Ministerstwo Sprawiedliwości nie planuje na razie zderegulować zawodu rzeczoznawcy majątkowego. Najpoważniejsze zmiany, jakie zaproponowało dotyczą skrócenia o połowę czasu trwania jego praktyki zawodowej, a mianowicie do 6 miesięcy.

Natomiast dalej trzeba będzie mieć ukończoną uczelnię i studia podyplomowe oraz zdane egzaminy. Pozostanie też licencja zawodowa.