Do tej pory regulacje dotyczące zaliczek zawarte były w dwóch kilkakrotnie nowelizowanych rozporządzeniach: resortów rozwoju i rolnictwa.
Nowy akt porządkuje te kwestie i reguluje warunki udzielania zaliczek w odniesieniu do wszystkich programów finansowanych ze środków unijnych. Zgodnie z ogólnymi wytycznymi wszelkie kwestie wypłaty zaliczek powinna regulować umowa o dofinansowanie zawierana między tzw. beneficjentem a instytucją udzielającą dotacji. Rozporządzenie tylko ramowo wyznacza, że kolejnej zaliczki wypłacanej ratami wolno udzielić tylko wtedy, gdy poprzednia zostanie rozliczona co najmniej w 70 proc.[b] Tak jak dotychczas, zaliczka do 10 mln zł może zostać zabezpieczona wekslem.[/b] Dopiero jeżeli kwota zaliczki przekracza taką wartość, zabezpieczenie należy ustanowić w innej formie (np. poręczenia bankowego lub hipoteki).
Zasady udzielania zaliczek z funduszy unijnych były już przedmiotem kilku nowelizacji. Pierwszą istotną zmianą było umożliwianie udzielania jej firmom. Jednak problemem pozostawały kosztowne sposoby ich zabezpieczania. Z czasem udało się zmienić przepisy tak, aby podstawowym zabezpieczeniem był weksel. Następnie zwiększano kwotę, do której taki rodzaj gwarancji mógł być stosowany. W tym zakresie przepisy się nie zmieniają.
[i]Podstawa prawna:
- [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=336120]rozporządzenie ministra rozwoju regionalnego z 18 grudnia 2009 r. w sprawie warunków i trybu udzielania i rozliczania zaliczek oraz zakresu i terminów składania wniosków o płatność w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich (DzU nr 223, poz. 1786)[/link][/i]
