Fiskus zgadza się na rozliczanie w kosztach umorzonych wierzytelności. Ale w kwocie netto, czyli bez VAT. Tak wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Wystąpiła o nią spółka z o.o. działająca w branży budowlanej. Kilka lat temu podpisała umowę na wykonanie prac projektowych, budowlanych i montażowych. Wystawiła faktury na prawie 30 mln zł. Wykazała tę kwotę jako przychód należny.
Czytaj także: CIT: czy umorzenie długów wpływa na podatki
Ponieważ kontrahent spłacił tylko niecałą połowę, spółka skierowała powództwo do sądu. Ostatecznie zawarto ugodę. Kontrahent zapłacił rekompensatę, a spółka zgodziła się na umorzenie pozostałej części wierzytelności.
Spółka chce umorzoną wierzytelność rozliczyć w podatkowych kosztach.
Skarbówka przypomniała, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT umorzona wierzytelność, którą chcemy zaliczyć do kosztów, musi być wcześniej wykazana po stronie przychodów. Spółka tak zrobiła. Z kolei art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT mówi, że do przychodów nie zalicza się należnego VAT. Spółka może więc zaliczyć umorzoną wierzytelność do kosztów w kwocie netto, czyli bez VAT. Przychód wykazała bowiem także w kwocie netto. Poza tym art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT mówi, że VAT nie jest podatkowym kosztem (z pewnymi wyjątkami).
Fiskus przypomniał też, że do skutecznego umorzenia wierzytelności potrzebne jest porozumienie z kontrahentem. Zgodnie z art. 508 kodeksu cywilnego zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.
Jest jeszcze jeden warunek: wierzytelność nie może być przedawniona (art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT).
Z opisu sprawy wynika, że wszystkie przesłanki rozliczenia wierzytelności zostały spełnione. Spółka może więc zaliczyć umorzoną kwotę (bez VAT) do kosztów uzyskania przychodów. Zrobi to w momencie ujęcia jej w księgach rachunkowych (na podstawie dokumentu potwierdzającego skuteczne zawarcie ugody).
Numer interpretacji: 0111-KDIB1-1.4010. 371.2018.1.SG
