Polega ono na tym, że wartość towarów, materiałów oraz produktów gotowych odpisywana jest w koszty na dzień ich zakupu lub w momencie ich wytworzenia. Jego zaletą jest brak konieczności bieżącego ewidencjonowania obrotów tymi aktywami.
Innymi słowy nie jest prowadzona ewidencja magazynowa. Powstaje natomiast konieczność ustalania stanu tych składników oraz korekty kosztów o wartość tego stanu na dzień bilansowy.
Wprowadzenie takiego uproszczenia przewiduje wprost art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości. Dodatkowo jego stosowanie nie jest niczym ograniczone, zatem teoretycznie może je stosować każde przedsiębiorstwo. Decyzję w tym zakresie podejmuje kierownik jednostki, uwzględniając rodzaj i wartość posiadanych przez jednostkę aktywów.
Oczywiście nie sposób wyobrazić sobie, aby w dużych firmach, posiadających tysiące pozycji asortymentowych, nie była prowadzona ewidencja magazynowa. Omawiane rozwiązanie jest więc raczej przeznaczone dla niedużych firm, prowadzących jednorodną działalność lub handlujących niewielkim asortymentem, w których kontrola nad wskazanymi składnikami majątku jest zapewniona w inny sposób, w szczególności gdy za stan majątku odpowiada właściciel jednostki lub członkowie jego rodziny.
W ramach przyjętego uproszczenia można również zrezygnować z korygowania niektórych kosztów na dzień bilansowy. Może to w szczególności dotyczyć materiałów biurowych (tonery, papier ksero) zakupionych przed końcem roku, ale nie zużytych do tego momentu. By uniknąć problemów związanych z rozliczaniem zużycia tego typu aktywów, w polityce rachunkowości należy umieścić odpowiednie postanowienia w tej kwestii.
