Konstytucyjna zasada związania prawem międzynarodowym

Konstytucja RP określa relacje między prawem międzynarodowym a prawem krajowym przede wszystkim zgodnie z zasadami dobra wspólnego, suwerenności, demokracji, państwa prawnego oraz przychylności prawa krajowego prawu międzynarodowemu. W oparciu o te zasady można wyprowadzić wniosek, że Polska otwiera się na porządek międzynarodowy, zaś efektem przekazania kompetencji jest zazwyczaj skomplikowany układ zależności między państwem, jego organami a organizacją międzynarodową, więc przekazanie kompetencji zawsze należy oceniać z punktu widzenia zasad kształtujących tożsamość konstytucyjną (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 26 czerwca 2013 r., sygn. akt K 33/12, z odwołaniem się do wyroku TK z 24 listopada 2010 r., sygn. akt K 32/09, orzecznictwo TK dostępne na https://ipo.trybunal.gov.pl). Z tego też względu wykładnia przychylna prawu europejskiemu w żadnej sytuacji nie może prowadzić do rezultatów sprzecznych z wyraźnym brzmieniem norm konstytucyjnych i niemożliwych do uzgodnienia z minimum funkcji gwarancyjnych, realizowanych przez Konstytucję RP (wyrok TK z 11 marca 2015 r., sygn. akt P 4/14, zob. także wyrok TK z 18 lipca 2006 r., sygn. akt U 5/04).