Definicja rynku właściwego w oparciu o ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów

Pojęciem tym posługiwał się również ustawodawca w ustawie z 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (tekst jedn. DzU z 2005 r., nr 244, poz. 2080 z późn. zm., dalej jako u.o.k.k. 2000), definiując go w taki sam sposób w jej art. 4 pkt 8.

Omawiając to pojęcie w orzecznictwie, wskazano, że rynek określa się w ujęciu produktowym i geograficznym. Rynek właściwy produktowo obejmuje wszystkie towary, które służą zaspokajaniu tych samych potrzeb nabywców, mają zbliżone właściwości, podobne ceny i reprezentują podobny poziom jakości, więc zasadnicze znaczenie mają przeznaczenie, właściwości towarów oraz kwalifikacja, uwzględniane w analizie towarów jako substytucyjne z perspektywy ich nabywców. Towary, które nadają się do takiego samego zastosowania i które z tego powodu traktowane są jako wymienialne, należy zakwalifikować do tego samego rynku (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 31 stycznia 2017 r., sygn. akt VI ACa 1726/15, orzecznictwo sądów powszechnych dostępne w Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych http://orzeczenia.ms.gov.pl/, poza wyraźnie wskazanymi źródłami). Zauważono też, że rynek właściwy to rynek wyznaczony według kryterium geograficznego (terytorialnego) jako obszar zbytu, na którym panują homogeniczne, tożsame lub podobne warunki konkurencji na ustalonym rynku produktowym (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8 kwietnia 2011 r., sygn. akt VI ACa 1071/10, LEX nr 1130432).