Obecnie płatnicy nie muszą już przekazywać ubezpieczonym informacji o składkach i świadczeniach co miesiąc. Obowiązkiem jest natomiast wydanie zbiorczej informacji za poprzedni rok, z podziałem na miesiące. Termin na jej sporządzenie i przekazanie za 2018 r. mija 28 lutego br.
Cel przekazania
Informacja roczna – podobnie jak kiedyś miesięczna – służy do zapoznania się przez ubezpieczonego z przekazanymi za niego danymi do ZUS, dotyczącymi odprowadzonych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz wypłaconych mu świadczeń. Płatnik przekazuje ją ubezpieczonemu w celu weryfikacji tych danych:
- na piśmie lub
- w formie dokumentu elektronicznego – za zgodą ubezpieczonego.
Może przy tym wykorzystać formularz przygotowany przez ZUS i dostępny na stronie Zakładu, jak też posłużyć się inną formą – jeżeli będzie ona spełniała wymogi określone w art. 41 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Nie każdy dostanie
Informacje miesięczne podsumowujące raporty nadal funkcjonują. Jednak płatnik ma obowiązek je wydawać wyłącznie na żądanie ubezpieczonych – nie częściej niż raz na miesiąc, za miesiąc poprzedni.
Jeśli jednak płatnik – mimo braku ustawowego obowiązku – przekazał zatrudnionemu informacje za wszystkie miesiące 2018 r., nie musi sporządzać informacji rocznej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy:
- ubezpieczony zażądał wydania informacji rocznej,
- za daną osobę składano w ZUS korekty raportów, czego nie uwzględniały miesięczne informacje; w informacji rocznej należy wówczas podsumować sytuację ubezpieczeniową danej osoby – tj. należne za nią składki i wypłacone świadczenia – po dokonaniu korekt.
Obowiązku przekazywania ubezpieczonemu informacji – tak miesięcznej, jak i rocznej – nie mają płatnicy wobec osób:
- zgłoszonych wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego,
- ubezpieczonych w przypadku pobierania składek z emerytur i rent.
Informacja roczna powinna zawierać symbol wojewódzkiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia, datę jej sporządzenia oraz – dla potwierdzenia wiarygodności danych – podpis płatnika składek albo osoby, którą upoważnił on do reprezentowania siebie w tym zakresie.
Możliwa reklamacja
Jeżeli ubezpieczony stwierdzi, że dane zawarte w informacji, którą otrzymał od płatnika, nie są zgodne ze stanem faktycznym, może mu zgłosić – na piśmie lub do protokołu – wniosek o jej sprostowanie. Ma na to trzy miesiące od otrzymania tego dokumentu. Jednocześnie ubezpieczony powinien poinformować o tym fakcie także ZUS.
Jeśli płatnik składek nie uwzględni reklamacji w ciągu miesiąca od daty jej wpływu, ZUS na wniosek ubezpieczonego i po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydaje w tej sprawie decyzję.
Gdy ubezpieczony nie zakwestionuje danych zawartych w informacji w ciągu trzech miesięcy od jej otrzymania, to dane te uznaje się za zgodne ze stanem faktycznym, chyba że zakwestionuje je ZUS w decyzji. ©?
