Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres niezdolności do pracy z powodu choroby, ale nie dłużej niż przez 182 dni lub przez 270 dni w przypadku gruźlicy. Wynika tak z ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.). Nie jest możliwe przedłużenie okresu zasiłkowego. Dotyczy to wszystkich ubezpieczonych niezależnie od obowiązujących ich przepisów dotyczących zasad rozwiązywania umów o pracę. Liczenie okresu zasiłkowego należy wyłącznie do płatnika zasiłku, czyli do pracodawcy (jeśli zgłasza do ubezpieczenia chorobowego ponad 20 osób) albo ZUS. Jeśli rolę płatnika pełni pracodawca, uiszczone zasiłki wrzuca w ciężar składek należnych ZUS. Może on wypłacić a konto składek wyłącznie zasiłki należne podwładnemu; nienależnie wypłacone nie podlegają sfinansowaniu ze składek. W takim wypadku jest zobowiązany niezwłocznie przekazać do ZUS należne składki wraz z naliczonymi odsetkami za zwłokę. Potwierdza to art. 23 ust. 1 i 2 oraz art. 46 ust. 2 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2007 r. nr 11, poz. 74 ze zm.).