Proces stanowienia prawa miejscowego przez rady gmin, rady powiatów i sejmiki województw jest trudnym zadaniem. Wykonywanie takiej kompetencji, w istocie rzeczy jest jednocześnie stosowaniem prawa już obowiązującego i stanowieniem przepisów nowego prawa.
Istota aktów prawa miejscowego została określona w art. 94 konstytucji. Prawo miejscowe to prawo powszechnie obowiązujące, tzn. takie, którego normy oddziałują na prawa i obowiązki jednostek niepodlegających organizacyjnie organom, które je ustanowiły (tzn. na pozycję prawną obywateli, przedsiębiorców, organizacji społecznych itp. itd.). Przepis ten przewiduje, że prawo miejscowe może być uchwalane przez organy stanowiące j.s.t. i przez terenowe organy administracji rządowej. Akty prawa miejscowego mają charakter wykonawczy względem ustaw – są stanowione w oparciu o upoważnienia ustawowe określające granice spraw regulowanych w takich źródłach prawa. Przepisy prawa miejscowego obowiązują na obszarze działania organów, które je ustanowiły.