Jak stanowi art. 75 Konstytucji RP, władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, w szczególności przeciwdziałają bezdomności, wspierają rozwój budownictwa socjalnego oraz popierają działania obywateli zmierzające do uzyskania własnego mieszkania (ust. 1), a ochronę praw lokatorów określa ustawa (ust. 2). Mowa tu o ustawie z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego.
Trybunał Konstytucyjny podniósł, odwołując się do literatury (ze wskazaniem, że tak twierdzi m.in. J. Trzciński: uwaga 6 do art. 79 [w:] L. Garlicki red., „Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz”, t. I, Warszawa, 1999, s. 10), że art. 75 Konstytucji RP dotyczy praw ekonomicznych i socjalnych, które mogą być naruszane i stanowić przez to podstawę skargi konstytucyjnej w szczególnych sytuacjach, tj. gdy: