Do takiego wniosku w niedawnym orzeczeniu doszedł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach. Zajmował się skargą prokuratora na dwa zapisy regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Działoszyce (województwo świętokrzyskie). Jeden z kwestionowanych przepisów mówił o tym, że zwierzęta mogące zagrażać osobom obcym, mogą być wyprowadzane tylko po wyposażeniu ich w zabezpieczenia (łańcuch, smycze, kagańce lub inne), uniemożliwiające zachowanie się zwierząt ze szkodą dla ludzi i rzeczy ruchomych lub nieruchomych.
Prokurator argumentował, że generalny i bezwarunkowy nakaz zaopatrzenia wszystkich psów w kaganiec, niezależnie od indywidualnych cech zwierzęcia i jego uwarunkowań może w określonych sytuacjach prowadzić do działań niehumanitarnych. Wskazał przy tym, że wszelkie ograniczenia praw jednostki także ograniczenia uprawnień właściciela psa bądź nałożenie na niego dodatkowych obowiązków muszą być wprowadzane z poszanowaniem zasady proporcjonalności. Postanowienia regulaminu czystości i porządku nie pozwalające na uwzględnienie specyficznych sytuacji, wyjątków, niekiedy nadmiernie mogą tę zasadę naruszać, tym bardziej gdy nakazane regulaminem środki ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia mogą być uznane za bardziej rygorystyczne niż środki przewidziane ustawami. Zdaniem prokuratora, wprowadzając zaskarżony zapis, rada miejska pominęła całkowicie regulację zawartą w art. 10a ust. 3 ustawy o ochronie praw zwierząt, zabraniającą puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna.
Czytaj także:
Czy gmina może nakazać założenia psu kagańca
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach nie podzielił tych argumentów prokuratora. Uznał, że wbrew zarzutom skargi, Rada Miejska w Działoszycach nie wprowadziła bezwzględnego wyposażania wszystkich psów w kaganiec. Jak podkreślono, nałożony w tej części regulaminu obowiązek dotyczy tylko tych zwierząt, które mogą zagrażać osobom obcym (a więc nie wszystkich). Ponadto właścicielowi zwierzęcia pozostawiono wybór zabezpieczenia (łańcuch, smycz, kaganiec, inne). W związku z tym nieprawdziwe było twierdzenie w skardze, że regulamin wprowadził bezwarunkowy nakaz zaopatrzenia wszystkich psów w kaganiec, niezależnie od indywidualnych cech zwierzęcia i uwarunkowań. Wprost przeciwnie, w ocenie sądu, kwestionowana regulacja właśnie uwzględnia indywidualne cechy zwierzęcia, skoro nie dotyczy ona wszystkich zwierząt, a tylko zwierząt mogących zagrażać osobom. Ponadto to właścicielowi pozostawiono wybór właściwego zabezpieczenia, tak więc brak jest podstaw do uznania, że regulacja ta jest niehumanitarna – dodał WSA.
W uzasadnieniu wskazano, iż w świetle art. 4 ust. 2 pkt 6 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (regulamin określa szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku), zakwestionowana regulacja nie wykracza poza delegację wynikającą z tego przepisu ustawy.
Sygnatura akt: II SA/Ke 973/19
