Decyzje o zainwestowaniu środków „od zawsze" były podejmowane w oparciu o różne kryteria, pośród których zysk (zwrot z inwestycji) grał zwykle rolę kluczową. Pozostałe kryteria obejmowały czynniki o bardzo zróżnicowanym charakterze – politycznym, estetycznym, a nawet religijnym (np. odkupienie grzechów).
Przez większą część XX w. przeważało stanowisko, którego podstawy teoretyczne w 1970 r. opisał Milton Friedman wywodząc, że przedsiębiorstwa nie ponoszą żadnej odpowiedzialności społecznej wobec otoczenia czy społeczeństwa, a ich jedyną powinnością jest dbanie o interesy udziałowców (wspólników, akcjonariuszy). Pod koniec ubiegłego stulecia pojawiało się jednak coraz więcej głosów kwestionujących filozofię koncentracji przedsiębiorstwa na jego własnym interesie (self-interest) i wskazujących na konieczność uwzględnienia w prowadzeniu działalności również wpływu na otoczenie, w tym przede wszystkim środowisko naturalne i ludzi. W rezultacie rozwinęła się koncepcja (czy raczej koncepcje) społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR, corporate social responsibility).