Uprawnienie do odbioru korespondencji z banku

Jak się przyjmuje w orzecznictwie, wysłanie pisma zawierającego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy na inny adres niż w niej wskazany nie wyklucza przyjęcia, że doszło do złożenia oświadczenia adresatowi (tak np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2017 r., II CSK 209/16 oraz wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2019 r., V ACa 495/18).

W przypadku czytelnika, pismo zawierające oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy kredytu, odebrała zamieszkała z nim, konkubina, a ten zapoznał się z treścią wypowiedzenia, doszło więc ono do niego w taki sposób, że mógł zapoznać się z jego treścią (art. 61 § 1 k.c.). Czytelnik nie twierdzi, że jego partnerka nie była uprawniona do odbioru adresowanej do niego korespondencji jako dorosły domownik. Przyjąć zatem należy, że osoba odbierająca korespondencję, zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 3a ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, przekazała ją czytelnikowi, a zatem treść oświadczenia o wypowiedzeniu umowy doszła do jego wiadomości. Poza tym, brak było przeszkód, aby czytelnik powiadomił bank o swoim pobycie w Zakładzie Karnym (dalej: ZK) i zażądał doręczania ewentualnej korespondencji, do jego rąk, na adres tego ZK.