Świąteczna oferta
PRO.RP.PL za 39 zł
Zyskaj dostęp do raportów, analiz i komentarzy niezbędnych w codziennej pracy każdego PROfesjonalisty.
Jak buntownicy sięgali po władzę
Donald Trump, rzecz jasna, nie jest pierwszym, który sięgnął po władzę, stając na czele zagniewanego ludu. Jego antenaci z dawnych epok często po zwycięstwie godzili się z establishmentem, porzucali rewolucyjne hasła i – zdarzało się – musieli uciekać przed zemstą zawiedzionych tłumów.
„Jeśli chcemy, by wszystko pozostało tak, jak jest, wszystko się musi zmienić”. Spotkanie nowego i starego świata. Córka nuworysza Angelica Sedara (Claudia Cardinale) i książę Salina (Burt Lancaster) w ekranizacji „Lamparta” Lucchino Viscontiego z 1963 r.
Niewiele jest chyba w życiu społecznym zjawisk bardziej złożonych i wieloznacznych niż rewolucja. Znawcy spraw politycznych przejęli ten termin od geometrów i astronomów (kłania się Kopernik!) w połowie XVII wieku, w czasie, gdy ważyły się losy tronu Stuartów. W 100 lat później idea rewolucji weszła do języka na dobre, z ostrzem gilotyny błyszczącym w tle, a już wiek XIX świata nie widział poza rewoltą. „Jak antyczna Nemezis, której ani prośby, ani groźby nie mogły wzruszyć, rewolucja posuwa się naprzód krokiem nieuchronnym i posępnym, wśród kwiatów, które jej rzucają wyznawcy, we krwi swych obrońców i po trupach swych wrogów" – pisał anarchista Proudhon, a jego współczesnych patos ten zachwycał, nie śmieszył.
Pozostało 95% artykułu
