O tym, że zwolnionemu w ramach grupowych redukcji należy się odprawa, powszechnie wiadomo. Tylko jaka? Różna. Jej wysokość zależy od zakładowego stażu pracy. Zwalniany dostanie jednomiesięczne wynagrodzenie, gdy był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż dwa lata.

Równowartość dwóch wynagrodzeń należy się temu, kto w firmie przepracował od dwóch do ośmiu lat. Osoby zatrudnione minimum osiem lat powinny otrzymać trzymiesięczne pobory.

[srodtytul]Jak przy ekwiwalencie[/srodtytul]

Wysokość odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Czyli jak? Zgodnie z § 14 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=24F66944D5904FC2E9A98D0B9EE71B1F?id=74468]rozporządzenia z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (DzU nr 2, poz. 14 ze zm.)[/link] ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy ustala się, stosując zasady obowiązujące przy obliczaniu wynagrodzenia urlopowego, ale z pewnymi modyfikacjami.

Wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy.

[srodtytul]Nie wszystkie składniki[/srodtytul]

Przy obliczaniu takiego wynagrodzenia nie uwzględnia się jednak wszystkiego. Przykładowo nie są brane pod uwagę jednorazowe lub nieperiodyczne wypłaty za wykonanie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie. Nie uwzględnia się też wynagrodzenia za czas gotowości do pracy oraz za czas niezawinionego przez pracownika przestoju. Podobnie jest z wynagrodzeniem chorobowym i ekwiwalentem za urlop wypoczynkowy.

A co z nagrodami i premiami, np. jubileuszowymi? Te składniki wynagrodzenia także nie są brane pod uwagę. Tak samo jest z nagrodami z zakładowego funduszu nagród, dodatkowym wynagrodzeniem rocznym i należnościami przysługującymi z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej. Bez wpływu na wysokość odprawy pozostają też odprawy emerytalne lub rentowe albo inne odprawy pieniężne oraz wynagrodzenie i odszkodowanie przysługujące w razie rozwiązania stosunku pracy.

Składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się w wynagrodzeniu urlopowym w wysokości należnej w miesiącu wykorzystywania urlopu. Składniki przysługujące za okresy nie dłuższe niż miesiąc uwzględnia się w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie trzech miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.

W razie znacznego wahania wysokości składników mogą być one uwzględnione przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie nieprzekraczającym 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu. Tak ustalone wynagrodzenie jest podstawą wymiaru wynagrodzenia urlopowego.

[srodtytul]Reguły ustalania[/srodtytul]

Samo wynagrodzenie urlopowe oblicza się, dzieląc podstawę wymiaru przez liczbę godzin, w czasie których pracownik wykonywał pracę w okresie, z którego została ustalona ta podstawa. Następnie mnoży się tak ustalone wynagrodzenie za godzinę pracy przez liczbę godzin, jakie podwładny przepracowałby w czasie urlopu w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem, gdyby w tym czasie nie korzystał z urlopu.

W razie zmiany w składnikach wynagrodzenia lub zmiany ich w okresie, z którego ustala się podstawę wymiaru, wprowadzonych przed rozpoczęciem urlopu lub w miesiącu jego wykorzystywania, podstawę wymiaru ustala się ponownie z uwzględnieniem zmian.

[srodtytul]Z modyfikacjami[/srodtytul]

Jeśli chodzi o obliczanie ekwiwalentu, to składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu. Składniki przysługujące za okresy nie dłuższe niż miesiąc wypłacone w okresie trzech miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu.

[b]Jeżeli pracownik nie przepracował pełnego okresu, wynagrodzenie faktycznie wypłacone mu w tym czasie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie.[/b] Wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

Składniki przysługujące za okresy dłuższe niż miesiąc, wypłacone w ciągu 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu. Aby obliczyć prawidłowo ekwiwalent, należy też wyliczyć specjalny roczny współczynnik. Jest to przeciętna liczba dni pracy w każdym miesiącu danego roku kalendarzowego.

Ekwiwalent oblicza się, dzieląc sumę miesięcznych wynagrodzeń przez współczynnik. Następnie dzieli się tak otrzymany ekwiwalent za jeden dzień urlopu przez liczbę odpowiadającą dobowej normie czasu pracy obowiązującej pracownika. Na koniec mnoży się tak otrzymany ekwiwalent za jedną godzinę urlopu przez liczbę godzin niewykorzystanego przez pracownika urlopu wypoczynkowego.

[ramka][b]Uwaga [/b]

Wysokość odprawy nie może przekraczać 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy. [b]W 2010 r. jest to 19 755 zł.[/b][/ramka]