Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 7 października 2021 r. (I SA/Gl 732/21).

Podatnik (osoba fizyczna) nabył pojazd typu kamper (DMC powyżej 3,5 tony) do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Pojazd może być wykorzystywany wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej bądź częściowo na potrzeby tej działalności, a częściowo na potrzeby prywatne. Podatnik spytał organ podatkowy o możliwość odliczenia VAT naliczonego od poniesionych przez niego wydatków związanych z pojazdem. Zdaniem podatnika, w przypadku wystąpienia pierwszej z ww. sytuacji będzie uprawniony do odliczenia 100 proc. VAT naliczonego, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i bez konieczności zgłoszenia pojazdu do urzędu skarbowego na druku VAT-26. W drugim przypadku również będzie on uprawniony do odliczenia 100 proc. VAT naliczonego, ale będzie musiał opodatkować VAT każdorazowe przekazanie pojazdu na własne cele prywatne.

Dyrektor KIS w interpretacji z 19 marca 2021 r. (0111-KDIB3-1.4012.988.2020.1.ASY) uznał stanowisko podatnika za częściowo nieprawidłowe. Nie zgodził się w kwestii prawa do odliczenia całego podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją pojazdu, gdy kamper będzie wykorzystywany do celów mieszanych. Podatnikowi powinno bowiem przysługiwać prawo do odliczenia w takiej części, w jakiej pojazd będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności. Na tę interpretację podatnik wniósł skargę do WSA w Gliwicach, który uchylił interpretację organu.

Sąd potwierdził, że przy wykorzystywaniu kampera tylko do celów gospodarczych, podatnik może odliczyć cały VAT i odstąpić od ww. obowiązków. Ze względu na swoją wagę pojazd ten nie może zostać uznany za pojazd samochodowy w rozumieniu ustawy o VAT, więc nie będą miały do niego zastosowania ograniczenia i wymogi wynikające z art. 86a ust. 1 i nast. ustawy o VAT. Natomiast przy wykorzystywaniu kampera do celów mieszanych, podatnik będzie mógł odliczyć 100 proc. podatku naliczonego, ale będzie musiał opodatkować VAT każdorazowe przekazanie pojazdu na własne cele prywatne. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia pojazdu, to każde jego użycie do celów innych niż działalność gospodarcza stanowi odpłatne świadczenie usług.

Autorka jest współpracowniczką zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte

Komentarz eksperta

Krystian Klupśch, konsultant w dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte

Częścią branży motoryzacyjnej, która nie ucierpiała podczas pandemii koronawirusa, jest rynek kamperów, czyli pojazdów zasadniczo przeznaczonych dla celów turystycznych. Stąd coraz więcej przedsiębiorców rozważa zakup tzw. domów na kółkach i wykorzystanie ich w swojej działalności gospodarczej. Kamper może być przedmiotem najmu czy alternatywnym sposobem zapewnienia noclegu pracownikowi podczas wykonywania przez niego obowiązków służbowych. Jednocześnie, przedsiębiorca może wykorzystać kamper dla celów osobistych. Wywoła to jednak pewne skutki podatkowe, np. na gruncie VAT.

W komentowanej sprawie bezsporne okazało się określenie zakresu prawa do odliczenia VAT naliczonego w przypadku wykorzystania kampera wyłącznie dla celów działalności gospodarczej (ze względu na to, że DMC kampera wynosi więcej niż 3,5 tony, prawo takie powinno przysługiwać w pełnej wysokości). Kością niezgody stała się jednak ocena, jak należy określić zakres prawa do odliczenia, gdy kamper jest częściowo wykorzystywany na cele prywatne.

Zgodnie z decyzją wykonawczą Rady UE 2013/805/UE z 17 grudnia 2013 r. upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 353 z 28.12.2013, s. 51), ograniczenia w prawie do odliczenia, które mógł wprowadzić polski ustawodawca w odniesieniu do pojazdów, nie dotyczą pojazdów silnikowych o DMC powyżej 3,5 tony. W konsekwencji, z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT, sposób rozliczenia transakcji związanych z kamperem zależy od tego jaką DMC ma posiadany model kampera.

Zasady rozliczenia transakcji związanych z kamperem o DMC poniżej 3,5 tony (a więc spełniającego definicję pojazdu samochodowego) są takie same, jak dla transakcji dotyczących „zwykłego" samochodu. Przy wykorzystywaniu kampera w sposób mieszany podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50 proc. VAT (art. 86a ust. 1 i nast. ustawy). Jednocześnie, co do zasady, nie będzie obowiązku oddzielnego opodatkowania każdego użycia takiego kampera do celów prywatnych (co wynika z art. 8 ust. 5 ustawy). W przypadku kamperów niespełniających definicji pojazdu samochodowego na gruncie VAT (DMC powyżej 3,5 tony) zastosowanie mają ogólne reguły dotyczące odliczenia VAT, a więc zasadniczo – zakładając wykorzystanie „mieszane" – możliwe jest odliczenie VAT naliczonego w całości. Każde użycie takiego kampera do celów prywatnych podlega jednak opodatkowaniu jako świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Jako podstawę opodatkowania przy takich usługach należy przyjąć koszt świadczenia tych usług poniesionych przez podatnika (art. 29a ust. 5 ustawy).

Obecne ukształtowanie przepisów może budzić wątpliwości w kontekście przejrzystości prawa podatkowego. Pomimo tego, że podatnicy co do zasady mogą korzystać w analogiczny sposób z kamperów o DMC poniżej 3,5 tony, jak i powyżej, to według przepisów ustawy o VAT istnieją dwa różne reżimy rozliczeń transakcji związanych z kamperami. Dlatego – przed podjęciem decyzji o zakupie kampera – z perspektywy VAT warto przeanalizować jak często podatnik faktycznie będzie wykorzystywał kamper do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą.

Komentowany wyrok jest nieprawomocny.