Nieruchomości, które są posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu ich wartości, uzyskania z nich przychodów w formie pożytków, w tym również transakcji handlowej, i nie są użytkowane przez jednostkę – zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości (dalej uor) zaliczane są do inwestycji długoterminowych.
W odróżnieniu od nieruchomości zaliczanych do środków trwałych, nieruchomości inwestycyjne nie przynoszą korzyści w sposób pośredni tj. nie służą prowadzeniu podstawowej działalności operacyjnej – produkcyjnej, handlowej, usługowej czy administracyjnej, określonej w umowie czy w statucie.