Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął spór o prawo do kosztów w CIT w przypadku wniesienia aportem oddziału spółki.

Konkretnie chodziło o cztery wyodrębnione i ujawnione w Krajowym Rejestrze Sądowym oddziały spółki wnoszącej. Z wniosku o interpretację wynikało, że firma pytająca objęła w zamian za taki aport udziały w podwyższonym kapitale zakładowym.

Tłumaczyła, że w ramach aportu przejęła prawa i obowiązki wynikające z różnorodnych umów zawartych przez spółkę wnoszącą, a dotyczących zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Kontrahenci spółki wnoszącej od chwili uzyskania informacji o przejęciu tychże praw i obowiązków, o ile wyrażą na to zgodę, w ramach tychże umów będą świadczyć usługi, jak również dostarczać towary na rzecz spółki.

Część z tych usług i dostaw została realizowana na rzecz spółki wnoszącej jeszcze przed dniem wniesienia aportu. Jednak dokumentujące je faktury zostaną wystawione i doręczone po jego dokonaniu.

W związku z przejęciem zobowiązań w ramach aportu w takim przypadku należności względem kontrahentów wynikające z faktur zostaną uregulowane przez pytającą.

Przed zaliczeniem wydatku do kosztów trzeba sprawdzić jego związek z działalnością

Spółka uważała, że w przypadku uregulowania przez nią należności udokumentowanych fakturami wystawionymi już po dniu dokonania aportu, a dotyczących dostaw i usług zrealizowanych jeszcze przed nim, będzie uprawniona do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Fiskus nie potwierdził jednak tego stanowiska. Jego zdaniem wniesienie aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej nie powoduje sukcesji podatkowej. Nie pociąga więc za sobą kontynuacji rozliczeń podatkowych, w tym odnoszących się do przychodów i kosztów podatkowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił interpretację. Uznał, że nie spełnia ona wymogów formalnych. Fiskus nie odniósł się do całości przedstawionego we wniosku problemu.

Jednocześnie WSA podzielił stanowisko urzędników, że w spornej sprawie nie występuje sukcesja uniwersalna. Mimo to opisane we wniosku wydatki powinny być ocenione przez pryzmat art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Przy rozpatrywaniu związku poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą należy brać pod rozwagę istnienie tego związku w momencie ponoszenia wydatków w spółce obejmującej aport.

NSA oddalił skargę kasacyjną fiskusa, jednak co do meritum skorygował uzasadnienie sądu pierwszej instancji. Nie miał wątpliwości, że istotne dla rozstrzygnięcia sporu jest wprowadzenie generalnej cezury czasowej oddzielającej okres sprzed wniesienia i po wniesieniu aportu w postaci oddziału. Pozwala ona w sposób jasny uzmysłowić sobie, że po wniesieniu aportu koszty ponoszone są już przez podmiot, który objął ten aport, związane są z prowadzoną przez niego działalnością. Natomiast jak tłumaczyła sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, wszystkie wydatki, które wcześniej były poniesione i wystawione na inny podmiot, nie mogą być jego kosztem podatkowym.

NSA podkreślił, że kryterium celowości z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT powinno być oceniane od dnia nabycia aportu.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt II FSK 1133/14