Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 3 grudnia 2015 r. (I SA/Kr 1583/15).
Spółka skarżąca (dalej: spółka) zawarła ze spółką prowadzącą kasyna gry (dalej: kasyno) umowę najmu lokali na działalność gospodarczą na czas określony. Ze względu na koniunkturę gospodarczą kasyno postanowiło wycofać się z umowy przed upływem okresu najmu. Pomiędzy stronami zostało zawarte porozumienie, w którym ustalono kwotę, jaką miało zapłacić kasyno za zgodę spółki na wcześniejsze odstąpienie od umowy, jako karę umowną. Podczas kontroli organ ustalił, że przedmiotowa kwota nie została wykazana w rozliczeniu podatkowym spółki. Tymczasem zdaniem organu nie może ona być traktowana jako kara umowna, lecz jako zapłata za świadczenie wykonywane na rzecz drugiej strony. Spółka argumentowała, że nie można tutaj mówić o wynagrodzeniu, gdyż kwota, jaką otrzymała za wcześniejsze odstąpienie od umowy, była karą umowną, na co wskazuje nazwa użyta w porozumieniu oraz to, że spółka poniosła rzeczywistą szkodę, gdyż liczyła na zwiększenie prestiżu budynku. Wskazała także, że sytuacja była uciążliwa dla obu stron, więc nie można mówić o jednostronnym świadczeniu – usłudze.