Podatnik będzie mógł zaliczyć poniesiony wydatek do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli wydatek ten spełni następujące warunki:
Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w ustawach podatkowych, przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i odpowiednio art. 22 ust. 1 ustawy o PIT).
Nie ma definicji
Kartki świąteczne mogą się kojarzyć z reprezentacją i zapewne stąd wynikają wątpliwości co do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Koszty reprezentacji znajdują się w katalogu wydatków, które są wykluczone z kosztów podatkowych. Przepis wskazuje, że zalicza się do nich w szczególności wydatki poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT). Jak powszechnie wiadomo, koszty reprezentacji są ustawicznym źródłem sporów pomiędzy podatnikami a fiskusem. Ustawa o CIT (podobnie jak ustawa o PIT) nie definiuje terminu „reprezentacja". Nie odsyła też do innych przepisów prawa. Zazwyczaj definiuje się reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na rozliczenia podatkowe, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy) wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy.
O ile wydatki na reprezentację nie pomniejszą zobowiązania podatkowego wobec fiskusa, o tyle wydatki na reklamę mogą stanowić koszt uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.
Czy wpływa na popyt
Ustawa o PIT nie definiuje również pojęcia „reklama". Zazwyczaj przyjmuje się, że reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy (zamieszczane np. na wysyłanych kontrahentom kartkach świątecznych). Za logo należy uznać znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz do odróżniania ich od innych. Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót, jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi.
Fiskus akceptuje
Organy podatkowe akceptują, że wydatki poniesione na zakup i wysłanie kart świątecznych z życzeniami zaopatrzone w logo firmy stanowią wydatki na reklamę i mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 lutego 2008 r., ILPB3/423-239/07-3/MC; interpretacja Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 17 lipca 2007 r., 1471/DPR2/423-59/07/AB).
Niektóre organy podatkowe, akceptując takie stanowisko, zastrzegają, że zaliczenie w koszty podatkowe jest możliwe pod warunkiem, że kartki świąteczne nie miały znamion okazałości, czy też wystawności (interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2008 r., IBPB1/415-152/08/AB). Jednak dla funkcjonujących w praktyce kart świątecznych wysyłanych przez przedsiębiorstwa zastrzeżenie to nie ma znaczenia.
Zatem należy uznać, że wydatek poniesiony przez firmę na zakup i wysyłkę kartek świątecznych (zaopatrzonych w logo firmy) kontrahentom jest kosztem podatkowym jako koszt reklamy.
— Marcin Szymankiewicz doradca podatkowy
