Zdarza się, że firma kupuje lokal mieszkalny (np. z przeznaczeniem na wynajem), ?a oprócz niego nabywa również udział w lokalu niemieszkalnym, tj. podziemnej hali garażowej, objęty odrębną księgą wieczystą wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, w której znajduje się wyodrębnione tylko do jej użytku miejsce postojowe. Hala garażowa, w której znajduje się miejsce postojowe (również przeznaczone na wynajem), stanowi odrębną od mieszkania nieruchomość. Powstaje w takim przypadku wątpliwość, czy miejsca postojowe są odrębnymi środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji.

Budynki, maszyny ?i inne przedmioty

Stosownie do art. 16a ust. 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem ?art. 16c tej ustawy, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- ?budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

- ?maszyny, urządzenia i środki transportu,

- ?inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane ?z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, zwane środkami trwałymi.

Środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu kilku warunków.

- ?Środki zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie. Gdy spółka nabyła przedmiotowe miejsce postojowe, warunek ten jest spełniony.

- ?Stanowią one własność lub współwłasność podatnika, gdyż amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o CIT. Gdy spółka nabyła przedmiotowe miejsce postojowe, a ściślej rzecz biorąc, udział w lokalu niemieszkalnym, tj. podziemnej hali garażowej objęty odrębną księgą wieczystą wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, w której znajduje się wyodrębnione tylko do jej użytku miejsce postojowe, to warunek ten jest spełniony.

- ?Środki są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednak należy stwierdzić, że spełnia je taki składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie. Należy uznać, że w omawianym przypadku warunek ten jest spełniony.

- ?Przewidywany okres używania środka trwałego jest dłuższy niż rok. O tym, jak długo będzie używany dany składnik, decyduje sam podatnik. Możemy zatem przyjąć, że warunek ten jest spełniony.

- ?Środki są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Jeśli spółka zamierza wynajmować miejsce postojowe, to warunek ten należy uznać za spełniony.

- ?Nie są one wymienione ?w katalogu środków trwałych z art. 16c ustawy o CIT. Można przyjąć, że okoliczności te w analizowanym przypadku nie wystąpią.

Czy jest integralnie związane

Środek trwały w postaci nabytego miejsca postojowego (udział we własności nieruchomości niemieszkalnej ?w postaci podziemnej hali garażowej z wyodrębnionym do używania miejscem postojowym) firma może zatem uznać za środek trwały odrębny od nabytego mieszkania (lokalu mieszkalnego będącego nieruchomością lokalową). Pogląd taki potwierdziła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 10 marca 2014 r. (ITPB3/423-597/13/PST) oraz w interpretacji z 1 kwietnia 2014 r. (ITPB1/415-11/14/PSZ).

Uwaga! Jeżeli firma nabyłaby prawo do korzystania ?z miejsca postojowego (np. ?w garażu podziemnym), które byłoby integralnie związane ?z prawem własności do lokalu mieszkalnego i nie mogło stanowić przedmiotu odrębnej sprzedaży (tj. miejsce postojowe stanowiłoby pomieszczenie przynależne lokalu mieszkalnego), to w takim przypadku lokal mieszkalny i przynależne miejsce postojowe stanowiłyby jeden środek trwały – lokal mieszkalny. Tak uznała Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 16 stycznia 2013 r. (IPPB1/415-1223/12-4/MT).

Przykład

Na potrzeby prowadzonej działalności spółka nabyła ?lokal mieszkalny oraz miejsce postojowe znajdujące się ?w podziemnym garażu. Umowa zakupu odrębnie określała cenę za mieszkanie i za miejsce postojowe.

Wariant I

Podziemny garaż nie stanowi odrębnej nieruchomości, a nabyte miejsce postojowe jest pomieszczeniem przynależnym do lokalu mieszkalnego. ?W takim przypadku występuje tylko jeden środek trwały – lokal mieszkalny, a w wartości początkowej mieszkania należy uwzględnić cenę zapłaconą ?za miejsce postojowe.

Wariant II

Podziemny garaż stanowi ?odrębną nieruchomość (lokal niemieszkalny), więc mieszkanie ?i miejsce postojowe są odrębnymi środkami trwałymi.

Problematyczna stawka

Z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych będącego załącznikiem nr 1 do ustawy ?o CIT, wynika, że do podziemnych garaży i zadaszonych parkingów oraz budynków kontroli ruchu powietrznego (wieże) sklasyfikowanych do rodzaju 102 w Klasyfikacji Środków Trwałych (dalej: KŚT) stosuje się stawkę amortyzacyjną w wysokości 4,5 proc. (interpretacja Izby Skarbowej ?w Bydgoszczy z 10 marca 2014 r., ITPB3/423-597/13/PST). Można jednak spotkać pogląd, że właściwą ustawową roczną stawką amortyzacyjną przewidzianą dla lokali niemieszkalnych (121 KŚT), czyli np. ?dla  podziemnej hali garażowej będącej odrębnym lokalem, jest stawka 2,5 proc. (interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 czerwca 2009 r., ITPB1/415-301b/09/DP).

Podatnik powinien zatem sklasyfikować miejsce postojowe do właściwego grupowania Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania składnika majątku podatnik może zwrócić się ?z wnioskiem o wskazanie symbolu (grupy) środka trwałego oraz wydanie opinii do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Autor ?jest doradcą podatkowym