Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 5 czerwca 2014 r. (I SA/Po 1275/13).

Spółka zleca firmom zewnętrznym organizację szkoleń i konferencji produktowych dla jej kontrahentów. Szkolenia i konferencje są prowadzone przez pracowników spółki, zaś firmy zewnętrzne zajmują się kompleksową organizacją takich spotkań.

Spółka otrzymała od firm zewnętrznych następujące faktury: „za współorganizację konferencji produktowej", z której wynika wyłącznie wynagrodzenie wskazane w jednej pozycji za usługę organizacji konferencji, której koszty obejmowały m.in. przelot, szkolenie oraz zwiedzanie okolicy, a także fakturę „za organizację konferencji" obejmującą m.in. wydatki poniesione na szkolenie, wynajem salki oraz zajęcia narciarskie.

Spółka we wniosku o wydanie interpretacji spytała, czy wydatki poniesione na nabycie powyższych usług od firm zewnętrznych są dla niej kosztem uzyskania przychodu. Zdaniem spółki wydatki te zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, a zatem stanowią one koszt podatkowy.

Organ podatkowy w wydanej interpretacji indywidualnej uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe, kwalifikując wydatki na nabycie usług od firm zewnętrznych jako koszty reprezentacji. Zdaniem organu nie mogą one zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Sąd uznał, że wydatki związane ?z organizacją szkoleń i konferencji produktowych zasadniczo mogą być zaliczane do kosztów. Jeżeli jednak ?w ramach grupy wydatków pojawiają się wydatki, które nie mają związku ?z uzyskaniem przychodu, w szczególności wydatki poniesione na zajęcia narciarskie czy zwiedzanie okolicy, to niezasadne byłoby uznanie całej ogólnej kwoty, w ramach której wyszczególnione są wydatki na szkolenia i konferencje produktowe, za koszt uzyskania przychodu. Sąd podkreślił, że gdyby te faktury obejmowały wyłącznie wydatki związane z organizacją szkoleń, to wówczas nic nie stałoby na przeszkodzie, aby uznać je za koszty.

—Maciej Wiśniewski, współpracownik zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte

Komentarz eksperta:

Agnieszka ?Sarna, doradca podatkowy, menedżer ?w warszawskim biurze Deloitte Doradztwo Podatkowe sp. z o.o.

Komentowane orzeczenie odnosi się ?do oceny określonych wydatków w kontek-?ście możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik zapytał we wniosku o interpretację, czy wydatki na organizację kompleksowej usługi szkoleniowej dla klientów i firm współpracujących mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wskazując wyraźnie, że celem organizacji szkoleń jest zapoznanie uczestników ?z ofertą produktową, promocja i reklama produktów oraz przekazanie informacji technicznych. Jednocześnie wymienił elementy składające się na całkowity koszt organizowanych szkoleń. Wśród tych elementów znalazły się pozycje wskazujące, że część szkolenia mogła mieć charakter rekreacyjny (np. zwiedzanie okolicy, zajęcia narciarskie). Zarówno minister finansów, jak i WSA odnieśli się negatywnie do tego typu wydatków, zaliczając je do wydatków ?na reprezentację niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem ministra finansów o takiej kwalifikacji świadczy ograniczony krąg odbiorców treści reklamowych przekazywanych podczas szkoleń.

Natomiast zdaniem sądu nie ma związku pomiędzy wydatkami na rekreację podczas szkoleń i uzyskiwaniem przychodów.

Jest to nieprawidłowe podejście. Organy i sądy wydają się nie zauważać, że w dobie ostrej konkurencji każdy element wyróżniający ofertę produktową na rynku może prowadzić do osiągania przychodów, a przynajmniej przyczynić się do zachowania źródła przychodów. Dodatkowo ani organ, ani sąd nie wzięły pod uwagę specyfiki biznesu wnioskodawcy, który działa w branży budowlanej, dostarczając produkty ?i wykonując prace związane z obiektami inżynierii lądowej i wodnej. W takiej branży reklama i informacja techniczna jest skierowana przede wszystkim ?do profesjonalistów z uwagi na zaawansowanie techniczne sprzedawanych produktów. Organy podatkowe powinny ocenić całokształt poniesionego wydatku pod kątem celu zakładanego przez podatnika oraz możliwych do osiągnięcia efektów biznesowych. Jeden element szkolenia, który pozornie nie ma związku z jego celem, nie powinien przesądzać o braku związku całego kosztu z osiąganymi przychodami. Jeśli zorganizowane szkolenie produktowe rozpatrywane jako całość może doprowadzić do zwiększenia sprzedaży albo choćby utrzymania dotychczasowych klientów, ?to ocena wydatków poniesionych na takie szkolenie powinna uwzględniać oczekiwane przez podatnika cele biznesowe i w efekcie powinna prowadzić do konkluzji o możliwości ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.