CIT: Kiedy od wypłacanego czynszu pobiera się podatek u źródła

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 3 kwietnia 2014 r. (I SA/Sz 950/13).

Spółka wystąpiła z wnioskiem ?o wydanie interpretacji indywidualnej, wskazując, że płaci czynsz spółkom zagranicznym, z którymi tworzy grupę kapitałową. Opłata ta pobierana jest za wynajem urządzeń budowlanych, ?tj. podnośników, agregatów, telehandlerów, wozideł budowlanych, elementów wind i wind budowlanych, wózków widłowych, furt wyładowczych oraz walca, przeznaczonych do dalszego odpłatnego wynajmowania własnym klientom spółki – najczęściej firmom z branży budowlanej.

W tak przedstawionym stanie faktycznym spółka wniosła o potwierdzenie, że nie jest zobowiązana do potrącania i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ wskazane urządzenia nie są urządzeniami przemysłowymi w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Zdaniem spółki, wskazane urządzenia mają wyłączny związek jedynie z branżą budowlaną, której nie można łączyć z przemysłem.

Organ podatkowy, wydając interpretację, uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Wskazał, że wyrażenia „urządzenie przemysłowe" nie można zawężać do urządzeń wykorzystywanych bezpośrednio przy produkcji, ?a sporne urządzenia jako zespoły elementów mogą również służyć do wykonywania czynności w przemyśle budowlanym. Takie stanowisko wynika z celu regulacji ustawodawcy, tzn. opodatkowania wszelkich korzyści uzyskiwanych przez podmioty zagraniczne z wynajmu i innych praw do użytkowania określonych urządzeń.

Sprawa trafiła do WSA w Szczecinie. Sąd przychylił się do stanowiska organu podatkowego. Zdaniem sądu, aktualny sposób użytkowania nie może wpłynąć na wyłączenie ich z kategorii „urządzeń przemysłowych". Sąd ocenił charakter poszczególnych urządzeń ?i stwierdził, że mogą one być wykorzystywane w różnych dziedzinach gospodarki, a dodanie przymiotnika „budowlany" nie wpływa na zmianę ich kwalifikacji prawnej, przy czym środki transportu należy od razu zaliczać do urządzeń przemysłowych.

—Anna Bindas, współpracowniczka Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Anna ?Zając, konsultantka ?w łódzkim biurze ?Deloitte Doradztwo Podatkowe sp. z o.o.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy ?o CIT, przychody uzyskiwane przez nierezydentów na terytorium Polski ?z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego (w tym także środka transportu), podlegają opodatkowaniu 20-proc. zryczałtowanym podatkiem dochodowym (tzw. podatkiem u źródła). Zasadę tę stosuje się ?z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy przy tym podkreślić, że ustawa ?o CIT nie zawiera legalnej definicji pojęcia „urządzenie przemysłowe", ?co usprawiedliwia odwołanie się do znaczenia słownikowego/potocznego tego terminu w wydawanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego oraz w wyrokach sądów administracyjnych.

Komentowany wyrok WSA w Szczecinie wpisuje się w dominującą, restrykcyjną linię interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe. Zgodnie z tą linią, pojęcie urządzenia przemysłowego powinno być rozumiane szeroko, gdyż ma charakter sformułowania ogólnego, które mieści w sobie wszelkie możliwe urządzenia stanowiące pewien zespół elementów technicznych służących do wykonywania określonych czynności lub ułatwiających pracę (tak np.: Izba Skarbowa w Warszawie w piśmie ?z 4 lutego 2014 r., IPPB5/423-969/13-2/RS). W świetle takiego podejścia, wszelkie specjalistyczne narzędzia/sprzęt techniczny wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, powinny być generalnie traktowane jako urządzenia przemysłowe, niezależnie od ich przeznaczenia.

Należy zwrócić uwagę, że na poziomie orzeczeń sądów administracyjnych, stanowisko w sprawie rozumienia terminu „urządzenie przemysłowe", a co za tym idzie, w sprawie kwalifikowania różnych urządzeń (jako urządzenie przemysłowe lub nie) nie jest jednolite. Sądy zwracają uwagę na to, że ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT użył sformułowania „urządzenie przemysłowe", a więc niewłaściwy jest pogląd, że przepis ten dotyczy wszelkich możliwych urządzeń, nawet niebędących przemysłowymi (tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 5 marca ?2014 r., II FSK 820/12).

Komentowany wyrok WSA w Szczecinie potwierdza tym samym, że brak jest jednolitego podejścia sądów do analizowanej kwestii. Oznacza to, ?że polskie podmioty, które płacą zagranicznym firmom m.in. za korzystanie (np. na podstawie umowy najmu) ?z maszyn/urządzeń, nadal stoją przed problemem prawidłowej kwalifikacji takich urządzeń, w aspekcie obowiązku bądź braku obowiązku pobrania podatku ?u źródła od takich płatności. Stąd najbardziej oczekiwane byłoby wypracowanie przez organy jednolitego podejścia dotyczącego interpretacji tego pojęcia, w sposób pozwalający na jednoznaczną ocenę w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła.