- Kiedy nadpłatę czynszu za wynajmowany lokal organy podatkowe traktują jako zaliczkę?

– pyta czytelnik.

Przepisy podatkowe w zakresie VAT nie zawierają definicji zaliczki. Organy podatkowe opierając się na potocznym znaczeniu przyjmują, że:

- zaliczka jest to część należności wypłacana z góry na poczet należności,

- zadatek to suma pieniędzy dawana przy zawieraniu umowy w celu zapewnienia jej wykonania (zaliczka na poczet należności),

- przedpłata to określona suma pieniędzy wpłacana regularnie, w ustalonych terminach, w celu zapewnienia sobie otrzymania jakiegoś towaru,

- rata to część należności pieniężnej, płatna w oznaczonym terminie.

Wynika z tego, że płatności te wiążą się z otrzymaniem od kontrahenta środków pieniężnych do dyspozycji dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

Organy podatkowe podkreślają jednak, że aby uznać wpłacaną kwotę za zaliczkę na poczet przyszłych usług, istotne jest, aby przyszłe świadczenie było jasno określone w sposób umożliwiający jego identyfikację, a strony świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie miały woli dokonywania jego zmian w przyszłości (tak interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 2 marca 2012 r., IPPP1/ 443-1742/11-2/ISz; interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 26 października 2011 r., ITPP1/443-993/11/TS; interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 marca 2009 r., ITPP2/443-1069/08/EŁ).

Również ETS w wyroku z 21 lutego 2006 r. w sprawie C 419/02 (BUPA Hospitals Ltd, Goldsborough Developments Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise) wskazał, że stosunku do przedpłaty na przyszłe dostawy towarów obowiązek podatkowy w VAT powstaje tylko, jeśli w momencie dokonania tej przedpłaty wszelkie okoliczności mające znaczenie dla przyszłej dostawy są znane, a towary zostały szczegółowo określone.

—Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy prowadzący własną kancelarię podatkową w Warszawie