VAT należny od importu usług można skalkulować w koszt

Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę kasacyjną dotyczącą kalkulacji marży dla opodatkowania VAT usług turystycznych (sygnatura akt: I FSK 1950/11).

Sąd potwierdził stanowisko spółki, że polski ustawodawca nieprawidłowo implementował przepisy dyrektywy 112 w zakresie rozliczenia VAT od realizacji usług turystycznych.

Uwadze NSA nie uszedł fakt, że samo Ministerstwo Finansów przyznało się do błędu. Jak podkreślił sędzia NSA Sylwester Marciniak, spór w sprawie dotyczy art. 119 ustawy o VAT, zwłaszcza jego ust. 2. W najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o VAT zaproponowanym przez resort finansów przewidziano zmianę tego przepisu. W uzasadnieniu projektu wprost wskazano, że po poprawce przepis ten będzie lepiej odzwierciedlał unormowania unijne.

W związku z tym NSA nie miał żadnych wątpliwości, że  interpretacja fiskusa była nieprawidłowa. Tym samym potwierdził, że spółka miała prawo ująć w kalkulacji kosztów marży VAT należny od importu usług uznawanych za nabywane dla bezpośredniej korzyści turysty, związanych z organizowaniem imprez turystycznych.

O swojej racji skarżący – jedno z największych biur podróży – był przekonany od momentu złożenia wniosku o interpretację.

Przedstawiając własne stanowisko, spółka przypomniała, że jest obowiązana stosować szczególny sposób opodatkowania świadczonych usług turystyki przez opodatkowanie marży. Przy czym nie ma prawa odliczenia VAT naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści, ale uwzględniając należny VAT w kosztach marży. Jej zdaniem pozbawienie podatnika możliwości uwzględniania VAT w kosztach marży stanowiłoby obciążenie go w całości lub w części podatkiem zawartym w cenie nabywanych przez niego towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty. Tymczasem podatek ten co do zasady płacić powinien ostateczny konsument usługi turystycznej. Inna interpretacja godzi w zasadę neutralności VAT.

Fiskus, a potem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie podzieliły  tego stanowiska. Sąd nie dopatrzył się naruszenia dyrektywy. Rację podatniczce przyznał dopiero NSA. Wyrok jest prawomocny.