Pojęcie sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (czyli z Polski) zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 23 ustawy o VAT.
Zgodnie z tym przepisem jest to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika VAT lub na jego rzecz z Polski na terytorium innego kraju UE, które jest państwem przeznaczenia.
To niejedyne warunki. Aby uznać, że mamy do czynienia ze sprzedażą wysyłkową, dostawa musi być wykonywana na rzecz
- podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT, lub
- innego podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.
Są też dodatkowe ograniczenia. Dostarczane towary nie mogą być:
- nowymi środkami trans-portu,
- towarami, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez sprzedawcę lub podmiot działający na jego rzecz,
- wyrobami akcyzowymi,
- towarami używanymi, dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi, antykami.
Gdzie transakcja jest opodatkowana
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 23 ust. 1 ustawy o VAT miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej jest terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia. Jej stosowanie uzależnione jest jednak od wysokości obrotów, jakie sprzedawca osiągnął w danym roku z tytułu tak zrealizowanych dostaw z odbiorcami z danego kraju. Wynika to z ust. 2 tego przepisu.
Mówi on, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej dostawę towarów uznaje się za dokonaną w Polsce, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej pomniejszona o kwotę podatku jest mniejsza lub równa w danym roku od limitu wyrażonego w złotych, odpowiadającego kwocie ustalonej przez każde państwo członkowskie.
Kraje należące do UE mają więc obowiązek ustalania limitów dla sprzedaży wysyłkowej. Zgodnie z art. 34 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE nie mogą być one niższe niż 35 tys. euro (lub równowartość tej kwoty w walucie krajowej) i wyższe niż 100 tys. euro (lub równowartość tej kwoty w walucie krajowej).
Zasady przeliczania limitów
Przeliczenie limitów następuje według ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski średniego kursu waluty obowiązującego 1 maja 2004 w zaokrągleniu do tysiąca złotych. Kurs euro wynosił wtedy 4,8122 zł.
Jeśli sprzedaż prowadzona jest w walucie obowiązującej w danym kraju, nie ma potrzeby dokonywania jakichkolwiek przeliczeń. Bez nich można bowiem łatwo stwierdzić, czy limit obowiązujący w danym państwie został już przekroczony.
Jeśli to jeszcze nie nastąpiło, to miejsce dostawy dla sprzedaży wysyłkowej do tego państwa należy określić według zasady ogólnej wynikającej z art. 32 dyrektywy. Podatek będzie więc rozliczany w kraju, w którym znajdują się towary w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Kiedy trzeba się zarejestrować
Zasady rozliczania zmieniają się w chwili, gdy obroty przekroczą limit wyznaczony przez dany kraj. Wtedy dostawa będzie opodatkowana w kraju przeznaczenia do końca roku i przez cały następny rok. W takiej sytuacji dostawca musi zarejestrować się w tym państwie i stosować do sprzedaży wysyłkowej prowadzonej z Polski obowiązujące tam przepisy.
Może jednak zrobić to już wcześniej. Przepisy pozwalają bowiem dostawcy, którego obroty nie przekroczyły ustanowionych przez poszczególne kraje progów, wybrać jako miejsce opodatkowania terytorium państwa UE odbiorcy.
Jest to możliwe pod warunkiem zawiadomienia urzędu skarbowego (co najmniej 30 dni przed dostawa) o skorzystaniu z takiego rozwiązania. W tym celu należy złożyć formularz VAT-21.
To nie koniec formalności. Sklep wysyłkowy, który wybrał opodatkowanie sprzedaży wysyłkowej w kraju przeznaczenia wysyłki, ma obowiązek złożyć w polskim urzędzie skarbowym dokument potwierdzający zawiadomienie właściwego organu podatkowego w tym państwie o zamiarze rozliczania tam podatku od wartości dodanej. Ma na to 30 dni od pierwszej dostawy towarów, która jest opodatkowana za granicą.
Po dwóch latach od daty pierwszej dostawy, od której VAT został rozliczony za granicą, podatnik może ponownie wybrać opodatkowanie sprzedaży w Polsce (jeśli nie przekracza limitów). Zawiadamia o tym urząd skarbowy również na druku VAT-21, przed datą pierwszej dostawy rozliczonej na nowych zasadach.
W której deklaracji
Zgodnie z art. 23 ust. 14 ustawy o VAT warunkiem uznania dostawy w ramach sprzedaży wysyłkowej za dokonaną na terytorium państwa przeznaczenia jest otrzymanie przez podatnika:
- dokumentów przewozowych od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z Polski – w sytuacji gdy transport jest zlecany przewoźnikowi,
- kopii faktury dostawy,
- dokumentów potwierdzających odbiór towarów poza terytorium Polski.
Dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się w innym państwie UE. Podatnik musi je mieć przed upływem terminu na złożenie deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy.
Jeżeli te dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towaru do nabywcy, można powołać się na inne, np.
- korespondencję handlową z nabywcą (w tym jego zamówienie),
- dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim wypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.
Jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji VAT za okres, w którym dokonał sprzedaży, nie zgromadził wskazanych dokumentów, to nie wykazuje jej w ewidencji VAT.
W takiej sytuacji rozliczy tę dostawę w następnym okresie rozliczeniowym. Jeżeli przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za ten miesiąc lub kwartał nie otrzyma dokumentów wskazujących, że wystąpiła dostawa opodatkowana w kraju przeznaczenia, wykaże sprzedaż według zasad przewidzianych dla dostawy krajowej.
Będzie mógł jednak skorygować podatek należny po otrzymaniu dokumentów wskazujących, że wystąpiła dostawa towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.
Przykład
Spółka zajmuje się detaliczną i hurtową sprzedażą butów m.in. za pośrednictwem sklepu internetowego.
Kupują je również odbiorcy indywidualni w Niemczech. Gdzie należy opodatkować tę sprzedaż? Jeżeli podatnik nie przekroczy limitu wartości sprzedaży określonego w Niemczech dla sprzedaży wysyłkowej (100 tys. euro, czyli 481 tys. zł), to miejscem opodatkowania będzie Polska.
Jeśli podatnik przekroczy ten próg, to musi zarejestrować się jako podatnik w Niemczech. Transakcje będą bowiem tam opodatkowane.
Przykład
Polski sklep internetowy 20 lutego sprzedał książkę klientowi z Niemiec. Wcześniej przekroczył limit sprzedaży wysyłkowej w Niemczech.
Dostawy są więc opodatkowane w kraju odbiorcy. Aby sklep mógł nie opodatkowywać tej dostawy w Polsce, musi uzyskać dokumenty wymienione w art. 23 ust. 14 i 15 ustawy o VAT.
Jeżeli dokumenty te otrzyma do 25 marca, czyli przed upływem terminu na złożenie deklaracji VAT-7 za luty, wówczas czynność ta nie jest opodatkowana w Polsce. Jeśli w tym terminie nie będzie ich posiadał, w deklaracji za luty nie rozlicza sprzedaży w ogóle. Wykaże ją w marcu, jako sprzedaż krajową lub opodatkowaną za granicą (jeśli dostanie odpowiednie dokumenty).
Przykład
Firma dokonała 20 lutego sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski na terytorium Niemiec.
Firma przekroczyła limit sprzedaży wysyłkowej w Niemczech i dostawy te są opodatkowane tam. Podatnik nie otrzymał dokumentów wymienionych w art. 23 ust. 14 i 15 ustawy o VAT do 25 marca.
Zgodnie z art. 23 ust. 15a ustawy podatnik sprzedaż tę pomija w ewidencji i w deklaracji VAT-7 za luty. Załóżmy, że sklep nie otrzyma wymaganych dokumentów także do 25 kwietnia (termin sporządzenia deklaracji VAT-7 za marzec).
Wtedy sprzedaż tę należy opodatkować jako dostawę na terytorium kraju, czyli według właściwej stawki (5 proc., 8 proc. lub 23 proc.) i wykazać w deklaracji za marzec.
Progi sprzedaży wysyłkowej w niektórych państwach Wspólnoty
Jeśli w danym roku wartość sprzedaży przekracza podane limity, to VAT trzeba rozliczyć w kraju nabywcy:
- Austria 100 tys. euro (481 tys. zł)
- Czechy 1140 tys. CZK (208 tys. zł)
- Francja 100 tys. euro (481 tys. zł)
- Hiszpania 35 tys. euro (168 tys. zł)
- Holandia 100 tys. euro (481 tys. zł)
- Litwa 125 tys. LTL (174 tys. zł)
- Niemcy 100 tys. euro (481 tys. zł)
- Polska 160 tys. zł
- Słowacja 35 tys. euro (168 tys. zł)
- Szwecja 320 tys. SEK (162 tys. zł)
- Wielka Brytania 70 tys. GBP (382 tys. zł)
- Włochy 35 tys. euro (168 tys. zł)
Czytaj też:
Zobacz też:
