Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 2 lutego 2011 (ILPP2/443-1812/10-4/MR).
Spółka, prowadząca działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkaniowego i domów jednorodzinnych, planuje dostawy lokali mieszkalnych w tzw. standardzie pod klucz. Stwarzałoby to klientom możliwość wyboru wykończenia i wyposażenia mieszkań.
Spółka powzięła wątpliwość, czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z wykończeniem i wyposażeniem może korzystać z preferencyjnej 8-proc. stawki VAT.
W jej ocenie wykończenie i wyposażenie lokalu stanowić będzie jego integralną część, niebędącą odrębnym przedmiotem własności, a to uzasadnia zastosowanie 8-proc. stawki. Może być ono również traktowane jako świadczenie pomocnicze, co także uzasadnia zastosowanie stawki preferencyjnej.
Izba skarbowa uznała, że to nieprawidłowe stanowisko. Jej zdaniem zastosowanie 8-proc. stawki VAT, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011, będzie możliwe tylko wobec lokalu mieszkalnego z elementami wykończenia stanowiącymi części składowe lokalu, takimi jak posadzki, umywalki, armatura (o ile będą trwale związane z lokalem) czy pomalowane pokrycia ścian.
Natomiast pozostałe elementy, należące do wyposażenia mieszkania, tj. meble kuchenne, agd i sprzęt rtv, oświetlenie, jako że mogą być odłączone od lokalu bez jego uszkodzenia lub istotnej zmiany całości, zaliczone będą do części przynależnych i zostaną opodatkowane według stawki właściwej dla danego rodzaju towaru, czyli w tym wypadku 23 proc. VAT.
Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą PwC
Komentuje Kacper Zakolski, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Przepisy o VAT nie regulują wprost zasad traktowania świadczeń składających się z wielu elementów. W przypadku jednoczesnego świadczenia kilku usług przeważnie każde świadczenie rozpatruje się osobno dla celów VAT. Natomiast w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wykształciła się koncepcja tzw. świadczeń złożonych.
Co do zasady składają się one z elementu głównego (tzw. świadczenia dominującego mającego zasadniczy sens ekonomiczny) i z czynności pomocniczych, które nie mają być celem same w sobie i powinny być traktowane jako część świadczenia dominującego.
Konsekwentnie stawka VAT dla czynności pomocniczych powinna być taka sama jak dla czynności dominującej. Przykładem zastosowania koncepcji świadczeń złożonych w praktyce może być niedawna uchwała NSA, w której skład orzekający uznał, że ubezpieczenie samochodu jest czynnością pomocniczą wobec usługi leasingowej.
W efekcie koszty ubezpieczenia samochodu będącego przedmiotem leasingu powinny być włączone do podstawy opodatkowania raty leasingowej, a całość powinna podlegać jednolitej 22-proc. stawce VAT (pomimo że sama usługa ubezpieczeniowaus sprzedawana osobno korzystałaby ze zwolnienia z VAT).
Inną sytuacją jest jednak jednoczesna sprzedaż kilku towarów w pewien sposób ze sobą powiązanych. Jakkolwiek przepisy o VAT są autonomiczne, to w przypadku dostawy mieszkań i elementów jego wyposażenia uzasadnione wydaje się odwołanie pomocniczo do kodeksu cywilnego w zakresie koncepcji rzeczy głównych (tu nieruchomości) i ich części składowych.
Operując tymi pojęciami, należałoby uznać, że rzeczy główne i ich części składowe, które same w sobie nie mają sensu ekonomicznego i które jednocześnie trudno oddzielić od rzeczy głównej bez jej niszczenia, uszkodzenia bądź pozbawienia funkcji, powinny być w całości opodatkowane jedną stawką VAT właściwą dla rzeczy głównej. Konsekwentnie pozostałe rzeczy ruchome, stanowiące dodatkowe wyposażenie mieszkania, powinny być opodatkowane osobno, według właściwej stawki VAT.
Mając to na uwadze, moim zdaniem organ podatkowy zaprezentował słuszne stanowisko, zgodnie z którym 8-proc. stawka VAT będzie miała zastosowanie tylko do rzeczy głównej (tj. lokalu mieszkalnego) i jej części składowych (np. posadzek, drzwi, kabiny prysznicowej).
Pozostałe elementy wyposażenia, tj. rzeczy ruchome stanowiące niejako przynależności rzeczy głównej w rozumieniu kodeksu cywilnego (ale niebędące jej częściami składowymi), spółka powinna opodatkować stawką właściwą dla tych towarów.
Nie widzę bowiem na gruncie VAT podstaw, aby np. agd czy dobra luksusowe, stanowiące osobne, niebędące częścią lokalu mieszkalnego rzeczy, korzystały z preferencyjnej stawki przewidzianej dla dostawy lokalu, nawet jeśli umowa między deweloperem i nabywcą traktuje je jako element sprzedawanego mieszkania.
Czytaj też:
Zobacz też:
» Podatki i księgi » VAT od sprzedaży nieruchomości
» Interpretacje podatkowe » budownictwo społeczne
