W takim bowiem wypadku decyzja przyznająca ulgę wygasa w części dotyczącej niezapłaconej raty. Co to oznacza w praktyce? Tyle, że termin płatności zaległości podatkowej objętej nieuiszczoną ratą staje się terminem obowiązującym przed wydaniem decyzji.

[b]Podatnik wraca do punktu wyjścia. Jego sytuacja jest taka, jakby ulgi w postaci rozłożenia zapłaty zaległości na raty w ogóle nie dostał.[/b]

Musi zatem nie tylko zapłacić całą zaległość, ale też odsetki za zwłokę, i to naliczane od dnia następującego po dniu, w którym upłynął ustawowy termin płatności podatku.

[srodtytul]Najpierw musi być wniosek...[/srodtytul]

Zacznijmy jednak od początku. Aby bowiem w ogóle myśleć o przyznaniu ulgi, a więc rozłożeniu na raty zaległości, podatnik musi złożyć wniosek. Bez tego nic nie wskóra. Pisząc wniosek, podatnik powinien – gdy jest przedsiębiorcą – poza przepisami ordynacji podatkowej, wziąć pod uwagę dodatkowo przepisy dotyczące zasad udzielania pomocy publicznej. Gdy wniosek przygotowuje podatnik niebędący przedsiębiorcą, obowiązku takiego nie ma. Prowadzącym własne firmy stawiane są jednak wyższe wymagania. Wynika to z konieczności respektowania zasady równej konkurencji.

W przepisach brak wskazania, jakie elementy powinien zawierać wniosek o udzielenie ulgi. Wydaje się jednak, że [b]nie może w nim zabraknąć takich elementów, jak treść żądania, wskazanie podmiotu, od którego pochodzi, a także jego adresu siedziby lub miejsca prowadzenia działalności.[/b]

Aby nie popełnić błędu, najlepiej udać się do właściwego dla nas urzędu skarbowego i zapytać o treść wniosku. Urzędy zazwyczaj określają dokładne wytyczne dotyczące treści wniosku o udzielenie ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych dla przedsiębiorców.

[srodtytul]... z kompletnymi danymi[/srodtytul]

We wniosku nie może zabraknąć:

- danych identyfikacyjnych, a więc imienia, nazwiska lub nazwy podatnika,

- adresu siedziby/miejsca zamieszkania oraz NIP,

- wskazania rodzaju ulgi podatkowej, o jaką ubiega się podatnik, np. rozłożenie podatku na raty,

- określenia rodzaju i wysokości zobowiązania, którego dotyczy wniosek, np. VAT, podatek dochodowy, podatek od nieruchomości,

- uzasadnienia wniosku, w tym przedstawienia argumentów potwierdzających ważny interes podatnika lub ważny interes publiczny,

- przedstawienia dokumentów potwierdzających argumentację podatnika.

[srodtytul]Ważna jest rozsądna propozycja[/srodtytul]

Zaległy podatek spłacany jest na warunkach zaproponowanych przez urząd skarbowy, bo to on przygotowuje harmonogram spłat. [b]Pamiętajmy jednak, aby pisząc wniosek o rozłożenie na raty, przedstawić swoją propozycję sposobu spłaty.[/b] Najlepiej jeśli wskażemy po prostu termin zapłaty, ilość i wysokość rat, w jakich chcielibyśmy uregulować należność. Co prawda urząd skarbowy nie musi na nią przystać, ale mamy zawsze szansę, że może ją uwzględnić. Co istotne, urząd, ustalając raty, i tak musi wziąć pod uwagę sytuację podatnika, tak aby ten mógł im sprostać. Przyznanie ulgi w innym wypadku nie miałoby sensu.

[srodtytul]Egzekucji nie będzie, ale też i przedawnienia[/srodtytul]

Wniosek o zawarcie układu ratalnego można złożyć nie tylko na etapie poprzedzającym egzekucję, ale również wtedy, gdy jest ona prowadzona. Ale uwaga! Nie wstrzyma to od razu egzekucji. Oba postępowania będą się toczyć równolegle. Dopiero kiedy zostanie wydana decyzja o przyznaniu podatnikowi ulgi, postępowanie egzekucyjne zostanie zawieszone. Po zawieszeniu nie będą podejmowane żadne nowe ważne decyzje, ale już podjęte pozostaną w mocy.

[b]Nie liczmy też na to, że dzięki zawarciu z fiskusem układu ratalnego uda nam się doprowadzić do przedawnienia zobowiązania podatkowego.[/b] Takiej możliwości nie ma. Z art. 70 § 2 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F99807B814806D97651C7B230F4A6497?id=176376]ordynacji podatkowej[/link] wynika bowiem, że w przypadku rozłożenia zapłaty zaległego podatku na raty bieg terminu przedawnienia się nie rozpoczyna , a rozpoczęty ulega zawieszeniu od dnia wydania w tej sprawie decyzji do dnia terminu płatności ostatniej raty.

[srodtytul]Przywilej nie jest darmowy[/srodtytul]

Za przyznanie ulgi w postaci układu ratalnego trzeba zapłacić. [b]Podatnik musi uiścić opłatę prolongacyjną. Jest ona ustalana w decyzji o przyznaniu ulgi. [/b]Jej wysokość ustala się jako 50 proc. stawki odsetek podatkowych obowiązującej w dniu wydania decyzji. To, jak dużo trzeba będzie zapłacić fiskusowi, zależy od wysokości zaległości podatkowej oraz okresu, na jaki jest prolongowana jego spłata. Pamiętajmy, że opłata naliczana jest oddzielnie od każdej raty za okres od dnia następującego po dniu, w którym złożono wniosek, do dnia upływu terminu zapłaty poszczególnych rat.

[ramka][b]Czasem przydają się dodatkowe dokumenty[/b]

Do składanego wniosku trzeba często dołączyć jeszcze dodatkowe dokumenty. O tym, co będzie potrzebne, decydują same urzędy skarbowe.

Gdy wnioskodawcą jest osoba fizyczna, potrzebne może się okazać oświadczenie o sytuacji finansowej i stanie majątkowym (druk takiego oświadczenia można pobrać w urzędzie skarbowym), a także dokumenty potwierdzające argumentację podatnika w zakresie jego ważnego interesu (lub ważnego interesu publicznego) oraz potwierdzające informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym, świadczące o sytuacji materialnej i finansowej podatnika oraz członków jego rodziny.

Mogą być to dokumenty dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej, a także potwierdzające fakt uzyskiwania dochodów przez członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym (np. zaświadczenie o dochodach z zakładu pracy, odcinek emerytury lub renty).

Urzędnicy mogą zażądać również dokumentów dotyczących comiesięcznych opłat ponoszonych w związku z utrzymaniem gospodarstwa domowego (np. czynsz, opłaty za energię elektryczną, gaz, telefon).

Często podatnicy muszą też przedstawiać dokumenty potwierdzające własność nieruchomości.

Nieco inne wymagania stawiane są przedsiębiorcom – osobom prawnym. W tym wypadku może się okazać, że do wniosku o przyznanie ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych dołączyć trzeba będzie poza sprawozdaniem finansowym na przykład ewidencje środków trwałych, wykaz długów i wierzytelności, a także inne informacje dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej (w tym aktualny wypis z Krajowego Rejestru Sądowego). Nie oznacza to jednak, że w każdej sytuacji wymienione dokumenty będą niezbędne. Zdecydują o tym urzędnicy. [/ramka]

[ramka][b]Uwaga [/b]

Wniosek o przyznanie ulgi można złożyć bezpośrednio w organie podatkowym lub za pośrednictwem poczty. W wyjątkowych sytuacjach wniosek można złożyć ustnie do protokołu.[/ramka]