Zasady przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych wykazywanych na fakturach zostały określone w [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=173365]rozporządzeniu ministra finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (DzU nr 97, poz. 970 ze zm.)[/link].

Zgodnie z § 37 rozporządzenia kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. Jednak w momencie, gdy w dniu wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs ostatnio wyliczony i ogłoszony. W przypadku niewystawienia faktury w terminie, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.

[wyimek]Podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Przedsiębiorcy są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek (art. 29 ust. 13 ustawy o VAT). [/wyimek]

Przepisy te stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

[srodtytul]Podstawa opodatkowania [/srodtytul]

Wiele kłopotów mają podatnicy przy przeliczaniu kursów walut w imporcie towarów. Czynność ta nie jest uregulowana we wspomnianym rozporządzeniu. Dokładna analiza treści całego § 37 wskazuje, że reguluje on kwestie związane z fakturami VAT wystawionymi w ramach krajowego obrotu gospodarczego oraz fakturami wystawionymi przez podatnika podatku od wartości dodanej . O ile dokumentują czynności będące dla polskich odbiorców wewnątrz-wspólnotowym nabyciem towarów, dostawą towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importem usług.

[srodtytul]Dokumenty celne [/srodtytul]

Ustalając podstawę opodatkowania w imporcie towarów, podatnik winien stosować przepisy dotyczące ustalania wartości celnej, w tym [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=173191]rozporządzenie ministra finansów z 22 kwietnia 2004 r. w sprawie kursu wymiany stosowanej w celu ustalenia wartości celnej (DzU nr 87, poz. 827)[/link]. Jak wynika z § 1 tego rozporządzenia, w celu ustalenia wartości celnej stosuje się bieżące kursy średnie walut obcych w złotych, wyliczane i ogłoszone przez NBP. Podatek należny wykazany w zgłoszeniu celnym stanowi zarazem dla podatnika podatek naliczony. Natomiast podstawą dokonania odliczenia jest w tym wypadku dokument celny (a nie faktura VAT). Wydaje się więc, że brak podstaw do odrębnego przeliczania do celów VAT faktur związanych z importem towarów.

Dlatego kursem właściwym dla przeliczania kwot wykazanych w walutach obcych (na polskie złote) w przypadku importu towarów jest kurs NBP z dnia odprawy celnej, wykazany w zgłoszeniu celnym dokumentującym dokonanie importu towarów (w dokumencie SAD).

[i]Autorki pracują w Europejskim Centrum Doradztwa i Dokumentacji Podatkowej[/i]